za daleko o mgławice, a może jeszcze dalej
Moderator: Tomasz Kowalczyk
biegnę
ku horyzontowi,
by unieść ciało koniuszkami traw,
muskając miododajne piersi.
myśli o tobie dotykają
najdelikatniejszych miejsc,
dźwiękiem rozchodząc się
na czas śnienia.
to jak życie w przestrzeni,
odległej tak bardzo,
gdy tracimy na chwilę
przynależność.
ku horyzontowi,
by unieść ciało koniuszkami traw,
muskając miododajne piersi.
myśli o tobie dotykają
najdelikatniejszych miejsc,
dźwiękiem rozchodząc się
na czas śnienia.
to jak życie w przestrzeni,
odległej tak bardzo,
gdy tracimy na chwilę
przynależność.
sometimes I guess things just happen too fast
A jeśli już to przecinek po odległej nie zapominając też że przestankowe lubią i ciało mówiąc nie horyzontowi nie pamiętając traw a strawić trza
"Jak dziwna jest natura ludzka! To, co rani przy świetle, podoba się w ciemnościach"
-
- Posty: 778
- Rejestracja: pn 12 mar, 2018
"to jak życie w przestrzeni,
odległej tak bardzo,
gdy tracimy na chwilę
przynależność." - jakie miłe jest to uczucie
odległej tak bardzo,
gdy tracimy na chwilę
przynależność." - jakie miłe jest to uczucie
- Wiesława Ptaszyk
- Posty: 2007
- Rejestracja: śr 06 lip, 2016
- Lokalizacja: Nowy Tomyśl
Bardzo ładne to zapomnienie ...choć utrata przynależności nie kojarzy mi się dobrze.
Przeczytałam z przyjemnością
Przeczytałam z przyjemnością
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4462
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Piękny wiersz.
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.