pragnienie zabawy

[Wiesława Ptaszyk]

Antoni w swoim domu
rządził niepodzielnie
podobnie jak jego ojciec
też Antoni aż po odległego
protoplastę z przydomkiem
dąb wyrwał

konflikty gasił
jednym spojrzeniem
bez dociekania przyczyn
i wysłuchania drugiej strony
wobec mniej pojętych
łapał się za pasek od spodni

każdy posiłek
celebrował w ciszy
której nikt nie śmiał naruszyć
podobnie jak zakazu
wyjrzenia poza własne podwórko

ale raz w miesiącu
Antoni wsiadał na rower
i jechał pozałatwiać sprawy w mieście
wtedy dla dzieci wraz z furtką
otwierało się niebo

jedno zawsze stało na czatach

[niezapominajka]

Poruszający wiersz... Niestety, często brak miłości i nieludzkie zasady wychowania przechodzą z pokolenia na pokolenie...

Pozdrawiam

[maybe]

Znajomy obrazek. Ale to było ... Pozdrawiam Wiesiu

[Irena]

wtedy dla dzieci wraz z furtką

otwierało się niebo

I dla tego nieba dzieci były gotowe znieść wszystko.
Bardzo mi się podoba ...tylko nie wiem czy to się jest potrzebne.

łapał się za pasek od spodni

Serdeczności

[Oremus]

Bardzo mi się podoba. Serdecznie pozdrawiam

[perełka]

Wiesiu
znałam i ja takich Antonich...

[Hexe]

Groźny rodzic, dobrze, że chociaż raz w miesiącu dzieci miały bluesa.

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Niezapominajko - takie rygory to już przeszłość ( mam taką nadzieję), jednak nie koniecznie świadczyły o braku miłości...tylko dziwnie pojmowanej troski o bezpieczeństwo.
Pozdrawiam serdecznie

[Wiesława Ptaszyk]

Magdo - niestety tak.

Serdecznie



Maybe - Basiu te zdarzenia znam z opowiadań, ale i w moim pokoleniu - bywało, że dzieci były karane z byle powodu.

Dzięki za chwilę, pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Irenko - to prawda, żaden zakaz, kara nie mogły dzieciom stanąć na przeszkodzie gdy w grę wchodziła wolność ( choćby odrobinę).
Nad owym - "się" też teraz się zastanawiam czy nie wyrzucić.

Bardzo dziękuję za wizytę i zostawione słowo

Oremusie - serdecznie dziękuję

[Wiesława Ptaszyk]

Perełka - niestety, można powiedzieć - to były inne czasy.

Pozdrawiam ciepło

Hexe - ano tak, gorzej jak któryś się zagapił i w porę nie powiadomił o powrocie taty

Pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Mój dziadek Antoni ;) miał zwyczaj drzemać popołudniowa porą. Nikt, absolutnie nikt nie miał prawa wchodzić wówczas do pokoju, w którym spał, choćby na palcach, a i w sąsiednim pomieszczeniu trzeba było zachować ciszę. To była święta, dziadkowa godzina, każdy ją szanował. Dziadek nigdy się na nas - dzieci - nie gniewał. Ale gdy było za głośno, wystarczyło, że zwrócił uwagę, i każdy milknął. Tak jakoś sam z siebie. I tylko dziadek miał taką magiczną władzę nad nami.

[lilo]

Pięknie

[Wiesława Ptaszyk]

Mariolu - Twój dziadek Antoni miał poważanie u wnuków, na pewno zasłużone...choć dzisiaj o taką samodyscyplinę pewnie było by trudniej.
Żałuję, że nie poznałam żadnego ze swoich dziadków, zmarli przed moim urodzeniem.


Lilo - dziękuję