Bezgrzeszność. Bajka obsceniczna

[Florian Konrad]

odwrotna apokatastaza: niebo jest pozbawione życia
po bezludnych korytarzach
w nigdy niezamieszkanych domach z chmur
hula wiatr. skulony z zimna dozorca
poszedł szukać innej roboty

uśmiechasz się. historyjka jest zabawna
tańczą w niej płomyki, kipi drogi likier
dobrze nam w podziemnym Edeniku
(trzeba być ciężkim kretynem, aby
uważać go za otchłań piekielną)

kraina, którą straszono nas w dzieciństwie
mutuje, przeistacza się w wieś

przydrożny świątek chowa rogi pod kapeluszem
w przewróconej kapliczce butwieje kobieta
deszcz zmył z oczu niebieską farbę
wypłowiała sukienka ze szczerego błękitu

na górze - wieczny prima aprilis
w nocy ktoś, dla żartu
napełnił puste groby ziarnem

naiwniacy obsiedli krzyże
czekają, aż wzejdzie plon

[maybe]

Świetne.