Witaj autodestrukcjo

[Łoboda]

rozgrzana do czerwoności
w drodze ze sklepu stałam się poetką
skoro świat staje się szalony
a niby dlaczego
nie ja
apokalipsa dotyka wszystkich
przepowiednie wciąż puszczano mimo uszu

są plagi
kornik czuje się panem
nie ma wybacz dla karmiciela
czy to polski
czy bawarski
a przecież wiadomo że sam z nim padnie

każdy
nawet ten pochodzący z wnętrza polityki
dopiero na porębie cichnie
gdy ze swoim uporem idzie w dym

jest i pomór
długo milczeli o New Delhi
śpiącej w klimatyzacji a może chodziło
o przyspieszenie pokoleniowej zmiany
nie przeżyjesz
no cóż...
nie musisz o wszystkim wiedzieć

kłamstwa
zarastają mową-trawą
nie jestem zbyt mądra ale na pewno nie ślepa
widzę system z wygiętą konstrukcją
na dodatek
nikt nie wie jaki ma udźwig
niebezpiecznie podgrzewana jest też atmosfera
w mediach pogrzmiewają totalni
odlatując w kosmos

przyszła susza
wyschły pola
wyschły nawet strachy w kapeluszach
ale natura dąży do równowagi
wyrównując poziomy wód

a kiedy na wierzch wypływa piana demokracji
powstaje mnóstwo zużytych cieczy
i odpadowych ciał stałych potocznie `kupa`
ecco-system sprawnie je usuwa
nawet radośnie plumkają w toalecie

to czarnowidztwo
weszło mi w głowę

[perełka]

Przebrnęłam chociaż przy tej długości z trudem bo jest wiele fragmentów z których po skróceniu powstałby całkiem całkiem wiersz- ale to tylko takie moje gderanie Halu, nie bierz do serca
pozdrawiam