W kolejce po śmierć

[Sarek]

Mieszkam w Gubinie mieście za granicy z Niemcami ,inspiracją do napisania wiersza był wieczór kolęd które śpiewali Polacy i Niemcy

Kończy się dzień
słońce zachodzi
w długiej kolejce do śmierci
stoi mój dziadek
on już wie
że idzie tam
skąd się nie wraca
ma jeszcze nadzieję
że łażnia się zapełni
ale jutro znów Go ustawią
w kolejce do śmierci
ważne jest teraz
aby znów zobaczyć
promyk słońca


Łatwo się odchodzi
gdy kula cię przeszyje
ale trudnej, gdy dusi gaz
wtedy myśli błąkają się
wokół miłości i dzieci

O tym musimy pamiętać
że miłość i kochać dzieci
to był Jego testament
A mnie mówi abym
pamiętał o Auschwitz
i kolejce serc przy
muzyce ciszy

[Sarek]

Magdo dziękuję za komentarz