igokracja

[Ewa Kłobuch]

chcieli nas rozgryźć
ale od czego jest pestka
stawiła opór zazgrzytało aż poleciały iskry
tak spłonął stos
czarownicy nie doprowadzono na czas

przyszła za to zima
i zamarzło nawet światło ślizgające się po wodzie
słońce później księżyc
przechylił się pod ciężarem spojrzeń

czarownica śpi
przykryta kołdrą ze śniegu
w zeszłorocznych liściach na wznak
nad głową Wielki Wóz
gotuje się do drogi

już czas
coś się wieszczy rośnie pod koszulą
serce
owinięte szmatą

[maybe]

Czyli czas wiedźm nadchodzi. To dobrze. Bardzo mi się podoba wiersz :)

[niezapominajka]

Trudno rozgryźć człowieka...

Podoba mi się Twój wiersz

[megi]

Tytułu nie rozgryzłam. Faszerowany pestką? ;)
A wiersz bardzo mi się podoba, szczególnie motyw czarownicy, świetna końcówka.

[Ewa Kłobuch]

Dziewczyny - pięknie dziękuję

[cortessa]

A ten wiersz pewnie zapamiętam na długo. Gratuluję!