starczy
Moderator: Tomasz Kowalczyk
-
- Posty: 1541
- Rejestracja: pn 01 gru, 2008
Kiedy zacznie mi ciebie brakować
będę pisał o wszystkim więc niczym:
o tych bliznach na głowie i w głowie,
których nie da się nijak policzyć.
Póki jesteś to jesteś, bo jesteś
wciąż bezcenny, choć zawsze za darmo:
jak liście szybujące na wietrze
i ich w locie czarowna niezdarność.
Płyniesz z nimi i ze mną, i we mnie,
w myśli, mowie,ciszy i dźwiękach:
rzeźbisz ludzi w kamieniu i w drewnie
jakby piasku to były ziarenka.
Nie chcę wiedzieć dokąd tak biegniesz
co dzień szybciej i co dzień od nowa:
będę pisał o tobie elegie
kiedy zacznie mi ciebie brakować.
będę pisał o wszystkim więc niczym:
o tych bliznach na głowie i w głowie,
których nie da się nijak policzyć.
Póki jesteś to jesteś, bo jesteś
wciąż bezcenny, choć zawsze za darmo:
jak liście szybujące na wietrze
i ich w locie czarowna niezdarność.
Płyniesz z nimi i ze mną, i we mnie,
w myśli, mowie,ciszy i dźwiękach:
rzeźbisz ludzi w kamieniu i w drewnie
jakby piasku to były ziarenka.
Nie chcę wiedzieć dokąd tak biegniesz
co dzień szybciej i co dzień od nowa:
będę pisał o tobie elegie
kiedy zacznie mi ciebie brakować.
wszystko to nic a nic to właściwie wszystko
Niech nigdy nie brakuje...nikogo bliskiego niech nie brakuje.Pier Dułka pisze:Nie chcę wiedzieć dokąd tak biegniesz
co dzień szybciej i co dzień od nowa:
będę pisał o tobie elegie
kiedy zacznie mi ciebie brakować.
Wzruszył mnie Twój wiersz.
Serdeczności............................................Ir
" siła pióra leży w pokorze do własnego słowa"- Mithril
- Leon Gutner
- Posty: 7856
- Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Taki Pier że nie ma gdzie muchy posadzić .
Taki Pier jakiego lubię .
Z uszanowaniem L.G.
Taki Pier jakiego lubię .
Z uszanowaniem L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "