wybudzanie

[Pier Dułka]

Na twojej szyi świat malować
najlżejszym zabłądzeniem dłoni
to jakby światło w prostych słowach
chciało błysk w oczach przyozdobić

to jakby słońca pierwszy płomień
rozochocony niebywale
przemknął po piersiach wylęknionych
i rezolutnie pobiegł dalej

a ty jak miękkie ciepłe kocię
mruczysz spod niedomkniętych powiek
kochaj mnie miły kochaj proszę
i całym sobą mi to powiedz

milion promieni nagle wpadło
na pomoc moim drżącym dłoniom
na twojej szyi mieszka światłość
od przebudzenia w nieskończoność

[Leon Gutner]

Pięknie jest .
A byłoby jeszcze piękniej gdyby w czwartym wersie zamienić twych na coś innego .

Z przyjemnością L.G.

[roztańczona]

Bardzo lubię takie przedstawienie kobiet. Piękny wiersz