Pamięci

[Leon Gutner]

Ona znika ja się wzbraniam
jakbym uległ takiej stracie
pewnym krokiem czas dogania
nieprzyjaciel

już nie pisze i nie dzwoni
chociaż pewnie coś wspomina
przewodnikiem długich nocy
lampki wina

nie ma ziemi w pustce nieba
w małej czarnej niebytności
z niej wysyłam pewne przebacz
tak jest prościej

może wciąż nie zapomniała
jak to jest gdy usta blisko
kiedy nawet gdy się starasz
tracisz wszystko

może szuka teraz kogoś
kto znieczuli resztki wspomnień
lecz ramiona nie pomogą
jej zapomnieć

pewnie nas pamięta jeszcze
chociaż raczej już nie tęskni
ja to też starannie zmieszczę
w ból pamięci

[cortessa]

Podmiot liryczny przejmująco bezradny. Wiersz tak prawdziwy, że chciałoby się zapytać Autora, czy znajdzie wyjście z cierpienia bohatera.

[Leon Gutner]

Czas zawsze robi swoje i wyjście w końcu się znajdzie .
Dziękuję Cort za lekturę i refleksję .

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Nie wszystko da się wybielić, ale z czasem...

[Leon Gutner]

Z czasem wszystko się wybieli .

Z podziękowaniem L.G.

[Michael]

Nie wszystko, Leonie. Nie wszystko - zgodnie z przedwierszową sentencją.
Bywa, że i wybaczenie nie pomaga. Chociaż z drugiej strony do jego istoty nie należy wybielanie, a wręcz przeciwnie.

Leonowo, jak zawsze.

Pozdrowienia,

M.

[J-23]

pewnie nas pamięta jeszcze

chociaż raczej już nie tęskni

ja to też starannie zmieszczę

w ból pamięci

I tak najlepiej.
Fajny wiersz, fajny klimat.
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Michaelu, Jocie - dziękuję wam serdecznie za słowo do wiersza .

Z uszanowaniem L.G.

[maybe]

To prawda, pamięć może sprawić ból. Leo

[Leon Gutner]

Może May .

Z podziękowaniem L.G.