(kon)sekwencje wliczone w ryzyko wolnej woli

[abandon]

Wierzący w drugim szuka Boga, ateista – człowieka.

czujesz się obco między bolesnymi madonnami
a żywotami świętych okadzonymi aromatem ziół
i żywic z drzewa oliwnego na pamiątkę całopalenia

nie wieszasz na ścianach winnych bogu ducha
oddanego za wiarę przybici do krzyża spoglądają
z pustych oczodołów strasząc zmartwychwstaniem

składają na ołtarzu twoje imię stworzone na obraz
i podobieństwo do pierwowzoru pod natchnieniem
przykazań z pasją wyrytych w kamiennym obliczu

stajesz się ofiarą z wyboru mniejszego zła ponad
podziałami wyrosłeś z pokolenia niezadowolonych
z obawą powrotu do tradycji grzebania za murem

[spirytysta]

Mam wrażenie (?), że w wierszu pokutuje społeczna, socjalizacyjna i "dekoracyjna" warstwa religii. Nie można zapominać o drugiej stronie medalu.

[abandon]

Choć wiadomo, co jest z drugiej strony medalu, to jednak widać jedną stronę, i dla wyrazistości przekazu lepiej zająć się tym, co widać. A nuż ktoś inny odwróci strony i opisze co zobaczył...

Dzięki za czytanie.

[cortessa]

Na szczęście poeta nie jest dziennikarzem czy historykiem i nie musi podczas przedstawiania własnych refleksji pamiętać o innej stronie. Taki jest przywilej twórców.
Dziękuję za kolejny, piękny utwór!

[abandon]

Tak się składa, że poeta, tylko przedstawia różne punkty widzenia, nie narzuca swojego poglądu na temat. Czasem głosi kontrowersyjne tezy, jakby wymuszając stawianie sobie kolejnych pytań. Nazwałbym to interakcją pośrednią :)

To ja dziękuję za pozytywny obiór mojej pisaniny :)

[Tomasz Kowalczyk]

Refleksje bardzo mi bliskie. Trochę się od nich ostatnio oddaliłem. Chyba jednak czas powrócić...

Pozdrawiam

[abandon]

Tomku, raz na jakiś czas wskazane zrobić rachunek przypomnienia, żeby nie powiedzieć sumienia ;)

Pozdrawiam.

[księżycowa]

Pamiętam ten wiersz. Został przecież wyróżniony:) Zasłużenie zresztą, bo to ciekawy i mądry wiersz.
Skłaniasz do zamyśleń Ab. Nie ważne czy wierzący, czy nie, ważne abyśmy potrafili znaleźć człowieka w człowieku. Nie nam oceniać kto wierzy, a kto nie. Dobrze być tolerancyjnym i potrafić znaleźć dobro w innych ludziach, co tym samym czyni nas znacznie lepszymi.
Poza tym czy wierzący, nie zbaczają czasami ze swojej ścieżki?
Także pierwsze powinniśmy poprzyglądać się sobie, zanim zaczniemy celować w kogoś.
Dobry wiersz Abandonie.

[Hanna L.]

Czy zmartwychwstaniem można straszyć? Według mnie to niezbyt właściwe określenie a owi przybici do krzyża czy w inny sposób ginący za wiarę (na obrazach rzecz jasna ) często mają wyraz spokoju i nadziei a nie przerażenia, stąd wśród nich też święci.
Pozdrawiam

[spirytysta]

ginący za wiarę (na obrazach rzecz jasna ) często mają wyraz spokoju i nadziei a nie przerażenia, stąd wśród nich też święci.

Mnie zawsze zastanawiała gotowość umierania za ideę w systemach światopoglądowych, które rzekomo za świętość/najwyższą wartość mają życie ludzkie... ale to chyba temat na inną dyskusję...

[Hanna L.]

Spirytysto, w przypadku chrześcijaństwa nie ma tu żadnej sprzeczności, żadnego rzekomo. Można by zapytać, dlaczego Jezus umarł na krzyżu. Jeśli się czepia życia tylko tu i teraz, to chyba nie ma sensu. Dlaczego jednak ludzie ciągle próbują wychodzić poza i szukają racji bytu dla swojego życia? Może są rzeczy, w imię których warto poświęcić dużo, a nawet wszystko?
Pozdrawiam

[lilo]

Rozpisywać się nie będę w komentarzu, po prostu bardzo dobry wiersz, wyrazisty, mocny w przekazie i spójny w formie, wszystko się tu zgadza ;)

[abandon]

Pani księżycowa, a może znowu panią katuję swoim pisaniem ;)
Dziękuję

Czy zmartwychwstaniem można straszyć?

Widocznie można. Powiedzmy, że według wierzących zmartwychwstali staną na sądzie ostatecznym i gdzie wtedy trafią niewierzący, bo chyba nie do nieba? Przyjmując, że tak będzie, coś czy ktoś ich jednak straszy, a spokojnie chcą dokończyć ziemskiej wędrówki, tu i teraz ;)
Wszystko zależy od punktu siedzenia.

Może są rzeczy, w imię których warto poświęcić dużo, a nawet wszystko?

...i właśnie o to może* ludzie się zastanawiają, bo może warto, a może nie warto poświęcać życia dla może*... Czyli pewnikiem jest może, reszta to wiara. Jeszcze są ci, którzy może wierzą.
Oczywiście tego już nie roztrząśniemy.
Pozdrawiam :)

Lidi, miło czytać taką opinię :)

[Hanna L.]

Abandonie, jeśli ktoś nie wierzy, czego się boi? Nie ma Boga, nie ma piekła, hulaj dusza. Czyżby zwykły obraz mógł zachwiać jego niewiarą? Chyba że jednak wierzy, tylko próbuje siebie oszukać. Podobno nie ma ludzi na pewno niewierzących.
Pozdrawiam

[abandon]

Hanno L., nie napisałem, że się boi, tylko że straszą, a to lekka różnica.
Hulaj dusza? Niewierzący nie ma duszy, a przynajmniej nic mu o tym nie wiadomo. Rogów też nie, chyba ;)
Pozdrawiam jednakowo ludzi o różnych spojrzeniach na złożoność świata przedstawionego :)

Kłaniam się.