Igor Siewierianin - Eliza Orzeszko
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Элиза Ожешкo
Отпенился фруктовый сад. И рьян
Луч солнечный, встревожив ароматы.
Незримая душа струится мяты.
И с ней сливает струйку валерьян.
Заполонил бушующий бурьян
Куртины роз. Гортензии изъяты.
Крокетусы запущенно-лохматы.
Глядит на голубой цикорий Ян.
И голубеет в пахаре преданье,
О тезке-предке, выбравшем заданье:
Мечту труда увидеть наяву.
"Рви лебеду — и там, где было немо,
Жизнь зазвенит", — подбадривает Неман,
Любовно омывающий Литву.
1926
Eliza Orzeszko
Znikła z sadów drzew kwietna piana.
Słońce z roślin zapachy dobywa.
Niewidoczna woń z mięty wypływa,
W jedno zlewa się z nią waleriana.
Wszędobylski burzan wziął w jasyr
róż rabaty. Hortensje zerwano.
Niewesoło kosmatym szafranom.
Na niebieską cykorię Jan patrzy.
Niebieścieje w oraczu podanie
o praprzodku, co zwał się też Janem
i co w pracy u podstaw sens widział.
„Rwij lebiodę – a w ziemiach, co nieme,
rozbrzmi życie” – zachęca go Niemen,
który Litwę miłośnie omywa.
Отпенился фруктовый сад. И рьян
Луч солнечный, встревожив ароматы.
Незримая душа струится мяты.
И с ней сливает струйку валерьян.
Заполонил бушующий бурьян
Куртины роз. Гортензии изъяты.
Крокетусы запущенно-лохматы.
Глядит на голубой цикорий Ян.
И голубеет в пахаре преданье,
О тезке-предке, выбравшем заданье:
Мечту труда увидеть наяву.
"Рви лебеду — и там, где было немо,
Жизнь зазвенит", — подбадривает Неман,
Любовно омывающий Литву.
1926
Eliza Orzeszko
Znikła z sadów drzew kwietna piana.
Słońce z roślin zapachy dobywa.
Niewidoczna woń z mięty wypływa,
W jedno zlewa się z nią waleriana.
Wszędobylski burzan wziął w jasyr
róż rabaty. Hortensje zerwano.
Niewesoło kosmatym szafranom.
Na niebieską cykorię Jan patrzy.
Niebieścieje w oraczu podanie
o praprzodku, co zwał się też Janem
i co w pracy u podstaw sens widział.
„Rwij lebiodę – a w ziemiach, co nieme,
rozbrzmi życie” – zachęca go Niemen,
który Litwę miłośnie omywa.
wiem, że nic nie wiem, ale staram się dowiedzieć,
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4449
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Z przyjemnością przeczytałem Twoją pracę, Lilu!
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.