Armatni salut (dribble)

[Zdzisław]

Cesarz podjechał na białym koniu pod mury miasta. Przed wjazdem, w otoczeniu rajców, czekał burmistrz trzymający w rękach złoty klucz do bramy. Imperator spojrzał pochmurnie na mera.
– Dlaczego na moją cześć nie grają armaty?
– Najjaśniejszy panie, z trzech powodów. Po pierwsze, nie mamy armat...
– Dziękuję, wystarczy. Pozostałe mnie nie interesują.