w drodze po życie

[lilo]

pozostawiła w pamięci lustra
resztki włosów rozczesywanych palcami
delikatną skórę opinającą wystające żebra

przykryła mchem rumiankowy zapach
zaplątał się we włosach

oddech zostawił ślad na białej skórze

w miejscu wkłucia
delikatnym pulsowaniem odliczała

czas z każdą utraconą kroplą

zaciskał się pętlą
na przegubach





pamięci Marii

[Boogie]

"Jeśli jej nie znałeś, to nie żałuj, bo przyjaciela straciłbyś"... Prawdziwej straty doznajemy, gdy ubywa ktoś bliski. Rolą artysty jest przybliżyć znaną sobie osobę, tak by i postronni mogli poczuć kłucie w sercu. To kłucie jest ożywcze, to więcej niż człowieczeństwo. Pozdrawiam serdecznie ze ściśniętym gardłem, Batmanek mruczy

[Tomasz Kowalczyk]

Bardzo ładny wiersz!

zaciskał się pętlą
na przegubach

zaciskał się na przegubach
Pętla - jak wiadomo - służy do zaciskania...

Pozdrawiam

[perełka]

[cortessa]

Posiadasz cudowne wyczucie słowa... Gratuluję wiersza!

[Michael]

Mario, za przyjemność czytania

Pozdrowienia,

M.

[Hanna L.]

Pięknie Lilo
Pozdrawiam

[Liliana]

Poruszający wiersz, lilo!

[lilo]

Boogie, pięknie dziękuję za Twoją obecność, to kłucie w sercu... Batmankowi również :)

Tomaszu, dziękuję za refleksję i za uwagi chodzi o metaforę ,,pętli czasu’’, zostawiam to słowo, bo bez niego zmieni się nieco wydźwięk wiersza...

Magdo, dziękuję pięknie, cieszą Twoje słowa

Cortesso, dziękuję bardzo za uznanie

Michaelu, przekazałam Marii podziękowania za wiersz, czy doleciały... mam nadzieję, że tak...

Hanno- pięknie dziękuję

Liliano -

[Michael]

Lilo, przepraszam za pomyłkę.
W Twoje ręce za wrażenia

Pozdrowienia,

M.

[lilo]

Nie szkodzi, pomyłki się zdarzają :)