w cieniu

[Wiesława Ptaszyk]

wiem co nastąpi
po zgaszeniu światła

w kółko powtarzasz
że nie wraca

próg za progiem
przechodzimy do jasnego

pokoju z widokiem

pod szkieletem wozu
kuli się kocia rodzina

ciągle czujesz zimno

podtrzymuję ogień
zapalam świeczkę na grobie
wiarołomnego

[neuroleptyk]

podoba mi się klimat wiersza

[Tomasz Kowalczyk]

po zgaszonym świetle
wiem co nastąpi

wiem co nastąpi
po zgaszeniu światła

Tak przeczytała mi się pierwsza cząstka.

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Neuroleptyku - dziękuję za chwilę z wierszem

Magdo - to co codzienne wydaje mi się warte uwagi...choć trudne do "ujęcia" w wierszu, dziękuję za dobre słowo ale zdecydowanie mnie przeceniasz.

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Tomku - tak będzie zgrabniej. Dziękuję:)

[perełka]

próg za progiem, mijamy... taka kolej rzeczy...
do zadumania Wiesiu

[Wiesława Ptaszyk]

Dziękuję Perełko za chwilę zadumy...i tego procesu- przemijania- nic nie zawróci, łatwiej mi się pogodzić ze swoim odchodzeniem...
Serdeczności

[Boogie]

Wraca, wraca. To światełko nigdy nie gaśnie. Serdeczności ślemy B&B

[Hexe]

Piękny wiersz
Pozdrawiam

[Liliana]

Pięknie, Wiesiu.

[Leon Gutner]

Ja się nie znam na takich wierszach ale klimat bardzo mi się spodobał.

Z uszanowaniem L.G.

[ćma]

w kółko powtarzasz
że nie wraca

próg za progiem

Daje do myślenia. Pozdrawiam

[Hanna L.]

Oby jasnego, Wiesiu. Miesiąc nastraja do takiego klimatu.
Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Boogie - ...ja to wiem

Hexe, Lilianno - serdecznie dziękuję , zastanawiam się jeszcze nad małymi poprawkami

Leonie - Twoja obecność już dużo dla mnie znaczy

Ćmo - dziękuję za chwilę zadumy

[Wiesława Ptaszyk]

Haniu - zawsze w stronę światła, nawet w tak mroczny dzień jak ten (lubię listopady)