za rok wigilia przy tym samym stole

[Łucja Kucińska]

wczoraj pochylona nad kołyską
odgarniała opadajace na twarz
czarne loki

dzisiaj by ukryć skutek
kolejnej chemii
związała je gumką
w dłoni kruchej jak gałązka
trzyma opłatek
patrzy w oczy i prosi
"bądź przy mnie za rok "

nie możesz wykrztusić słowa
bo wiesz że za kilka tygodni
góra dwa miesiące
odejdzie
i stoisz jak skamieniały
bo nie masz odwagi
wyjawić prawdy

czekając na cud
rodzi się nadzieja

[Liliana]

Piękny i wzruszający wiersz, Łucjo.
Dobrze byłoby się spotykać co roku przy tym samym stole i z tymi samymi bliskimi, ale czas ucieka...

[Łucja Kucińska]

Dzięki za przeczytanie .

[Leon Gutner]

Białe ale poruszające i wpisuje się pod bo miałem ciarki na plecach przy lekturze.

Z uszanowaniem L.G.

[Łucja Kucińska]

Dzięki, cieszy mnie Twoja wrażliwość.
Pozdrawiam.

[spirytysta]

Uderzenie przemijania uchwycone w wierszu

[Hexe]

Bardzo smutno w Twoim wierszu. Cóż takie jest życie.

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

To czy spotkamy się wszyscy za rok przy wigilijnym stole pozostaje zawsze zagadką, ale o staruszków i chorych boimy się najbardziej.
Poruszający wiersz

[Boogie]

Porusza dogłębnie. Wszyscy odchodzimy, wierzę, że nie na zawsze. Pozdrawiamy serdecznie B&B

[Łucja Kucińska]

Bardzo się cieszę z komentarzy zamieszczonych pod tekstem i bardzo wszystkim dziękuję.

Zmieniłam nieco. Może za dużo tych poprawek ale myślę ,że teraz jest lepiej. Nie pamiętam czy można je wprowadzać. Jak nie można to się dostosuję.

wczoraj pochylona nad córką
odgarniała opadające na twarz
czarne loki

dzisiaj by ukryć skutek
kolejnej chemii
związała je gumką
w dłoni kruchej jak gałązka
trzyma opłatek
patrzy w oczy i prosi
"bądź przy mnie za rok "

nie możesz wykrztusić słowa
bo wiesz że za kilka tygodni
góra dwa miesiące
odejdzie
i stoisz jak skamieniały
bo nie masz odwagi
powiedzieć prawdy

wiesz że dzisiejsza noc to noc cudów
i jesteś pewien że gdy zaśnie
coś się wydarzy
bo musisz spełnić jej prośbę

[Michael]

"bo nie masz odwagi
na wyjawienie prawdy"
Łucjo, zmieniając na "wyjawić prawdy" unikniesz powtórzenia.

"czekając na cud
rodzi się nadzieja
na spełnienie prośby"
Może usuniesz "prośby"? Z poprzednich wersów wiadomo, że właśnie o nią chodzi.



Pozdrowienia,

M.

[Hanna L.]

W Wigilię chyba najbardziej czuje się bliskość tych, którzy odeszli.
Pozdrawiam

[ćma]

czekając na cud
rodzi się nadzieja

Mnie najbardziej podoba się ten fragment. I nic więcej nie trzeba dodawać.

Pozdrawiam serdecznie

[Łucja Kucińska]

Michael i Ćma - dziękuję za podpowiedzi i komentarze.
Hanno- dziękuję za komentarz. To miłe, że poświęciliście czas na zatrzymanie przy moich strofkach.
Pozdrawiam