Romans z ciszą

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Edyta Moskwa
Posty: 3
Rejestracja: śr 27 lis, 2019
Lokalizacja: Niedrzwica Duża

Post autor: Edyta Moskwa »

Romans z ciszą

Pachnie lasem po deszczu i świętym spokojem Jest kołysaniem
w tańcu bez muzyki gdy czas wyhamowuje Twoja dłoń
w zwolnionym tempie Jej usta skóra włosy płatki śniegu
Ulega łatwo i cicho Nieśmiałość rośnie pociąga Milczysz choć słowa są
gotowe Impresja skroni na piersi oddechu wiatru Przenikanie p r z e n i k a n i e
W źrenicy wodospad chmur i taniec słońca Stopy łączą
ziemię z niebem i twój umysł zatraca się w niej o d p ł y w a Z głębi ciebie
do niej i znów od niej do twojego wnętrza jest tobą Świat
wiruje jak mgła I czujesz jak to minie zaraz ale jeszcze w tym krótkim momencie tkwisz
Twój spontaniczny skurcz serca dla niej Głośne uderzenie w klatkę Wtedy zniknęła
Ostatnio zmieniony wt 03 gru, 2019 przez Edyta Moskwa, łącznie zmieniany 1 raz.
z serdecznością
Edzia
Latima
Posty: 3442
Rejestracja: śr 14 lip, 2010

Post autor: Latima »

pierwszy raz czytam Twój tekst, pewnie powinnam pomilczec i poczekać na następne, ale coś mnie zatrzymało, więc na wejściu podzielę się uwagami.
1/ widać, że szukasz oryginalnej formy zapisu, czyli jestes świadoma roli formy,
2/ wywal ten tytuł nad tekstem, bo mam go nad kreską
3/ teraz odniosę się szczegółowo do formy:
a/ skoro piszesz o ciszy, to niech to będzie utwór oszczędny w słowa
b/ związek frazeologiczny święty spokój jest banalny, wystarczy spokój
c/ dopełniacze to wydmuszki , patrz: płatki sniegu, impresja skroni, piersi oddechu, wodospad chmur, taniec słońca. z głebi ciebie, twojego wnętrza, skurcz serca,
e/ ilość zaimków nie zachwyca: twoja, jej, twój, ciebie, w niej, ciebie, do niej, od niej, tobą.

Umiesz tworzyć klimat, ale rozbijasz atmosferę własnie gadaniem, a miało być o ciszy, prawda?

Życzę radości z poszukiwania najlepszej formy wyrazu, La
Ostatnio zmieniony wt 03 gru, 2019 przez Latima, łącznie zmieniany 1 raz.
Edyta Moskwa
Posty: 3
Rejestracja: śr 27 lis, 2019
Lokalizacja: Niedrzwica Duża

Post autor: Edyta Moskwa »

Dziękuję, przemyślę:)
z serdecznością
Edzia
Michael
Posty: 2217
Rejestracja: śr 21 paź, 2009
Lokalizacja: Ex universo

Post autor: Michael »

Mnie akurat podoba się "wodospad chmur". Ale "w klatkę" jest zbędnym.
Przeczytałem z przyjemnością. :rozyczka:

Dobrej twórczości. :-D

Pozdrowienia,

M.
"Człowiek staje się tym, o czym myśli."
Morris E. Goodman w: "Sekret" (do obejrzenia w cda)
Awatar użytkownika
cortessa
Posty: 1361
Rejestracja: czw 05 gru, 2013

Post autor: cortessa »

Latima powiedziała już wszystko, ja najwyżej napiszę Jej uwagi innymi słowami.
Myślę, że wiersz byłby przyjaźniejszy do czytania, gdyby nie forma. Przede wszystkim negatywnie oddziałuje na przekaz brak porządku w wersach. Musisz uporządkować poszczególne frazy, poeksperymentować z interpunkcją lub podziałem tekstu na strofy.
Wiersz bez znaków przestankowych nabiera sensu, jeżeli nie jest przeładowany. Twój doprasza się o kropki i przecinki.
Edyta Moskwa pisze: Przenikanie p r z e n i k a n i e
Edyta Moskwa pisze: o d p ł y w a
Nie wiem, co oznaczają dodatkowe spacje między literami.
Powtórzenie w pierwszej cytacie jest zbędne.
Pamiętaj o jednej rzeczy:
Poezja to sztuka delikatnego zarysu myśli. Autor nigdy nie opisuje dokładnie tego, co myśli. On każe się czytelnikom domyślać, snuć własne teorie dotyczące przekazu.
Dlatego warto wiersz skrócić, ubrać go w czytelniejszą formę.
Edyta Moskwa pisze:Twój spontaniczny skurcz serca dla niej Głośne uderzenie w klatkę Wtedy zniknęła
Kto "zniknęła"?
:rozyczka:
Awatar użytkownika
Irena
Posty: 5446
Rejestracja: pt 26 wrz, 2008
Lokalizacja: Wielkopolska

Post autor: Irena »

Cóż...podpisuję się pod uwagami Latimy i cortessy.
Mnie najbardziej rażą dopełniaczówki i specyficzny nieład w utworze.
Poczekam na kolejne Twoje utwory.

Serdeczności...............................Ir
" siła pióra leży w pokorze do własnego słowa"- Mithril