Entropia

[Hexe]

Namaluję słowom usta niech krzyczą,
uszy już dawno oszołomione
ciszą.

Więc rąbnij w stół, niech rozleci się wazon,
jękną kwiaty, zrób to wreszcie,
potrafisz.

Trzaśnij drzwiami, aż wylecą mansardy,
po drugiej stronie ulice,
przetrą oczy ze zdziwienia.

Słowa zawieszone na zmysłach
błądzą od niechcenia,
chyba krzyknę.


&

Krzyknęłam, zmrużył zawistnie ślepia,
dym z emocji zasnuł realia, a myśli
uleciały.

Krążą po orbicie skażone złem.
twoje i wszystkich straceńcow.
wiedziałam.

Pozwoliłeś chromym odludkom fruwać,
nad zmąconą gniewem wodą,
nikczemniku!

Moje jak skrzydła ważki, zielone latawce,
czasem połamane, a jednak
z nadzieją.

Niech śpiewają...

&

Śpiewają zgodnym chórem,
ubrane w nimby wszystkie skorupy,
lecz nie wyrazy.

W sufit wrastają liryczne melodie,
kiełkowanie to całkiem ciekawa przygoda,
zielenieję.

Gdy tenorem rozpoczynasz dzień,
spłoszona szorstkoscią gam,
milknę.

Ostrożnie zszywam postrzępione nuty,
na swojską już nie zaśpiewam,
zabroniłeś.

Chcę być wolna ...

&

Wolność wystukałam palcami o blat,
gdy bez wątpliwości świt
serwował menu.

Roziskrzonym wzrokiem łapczywie
pochłaniałeś kolejną pustą szklankę,
strajkuję.

W kuchennych czeluściach na wskroś
zagościła arktyczna
pustka.

Bez treści żołądkowej zgodni jak dzieci,
wracamy do słów, które nie ranią,
zwycięstwo.

A potem...

&

Chcesz wieść prym, nie protestuję,
w pośpiechu wertujemy mądre
wyznania.

Że łzawy świat się nie rozpłynął,
co się odwlecze, to sznur malinowych korali
na szyi.

Alternatywnie przetrawię każdą zdobycz,
więc rozważnie cedź tłumaczenia,
posłucham.

Następna próba ostatniej szansy,
nie wątpię, znam wzloty i upadki,
poczekam.

Do zmroku ...

&

O zmroku cienie buszują na prerii,
akrobacja zastępuje najczulsze
gesty.

Dumna galopuje na oklep,
mustang jak dawniej posłuszny,
cwałujemy.

Purpura pulsuje rytmicznie,
raz na wozie,
raz pod wozem.

A jutro ...

&

Chciałoby się rzec i od nowa Ida sierpniowa,
nic z tych rzeczy, nie do mnie taki
cyrk.

Konsumpcja aspekt czysto dietetyczny,
kraba nie zwabisz widelcem na ulicy,
odpłynął.

Przyjemność w atłasach dozowana
tabletkami od bólu głowy, w myśl zasady
nie przedawkować.

Konwersacja na tematy strategiczne
z pominięciem jawnej prowokacji,
zalecana.

Co dalej...

&

Życie ograniczone kolczastym drutem,
szybko zaczyna rdzewieć, lisa trzeba
przefarbować.

Od rana parszywiec łasi się do stóp,
skarlała hiena, podstępna jednostka,
nie odpuszczę.

Łzy jak majowy deszcz
przeleci, dopieści ego, nasączy glebę,
niech dżdży.

Jędza z natury nie dostrzega otoczenia,
łagodnieje gdy w alejach
szeleści liść.

Posłuchaj ...

&

Spacer pojęcie abstrakcyjne,
płyniemy obok siebie wśród
rdzawozłotych uniesień.

Na kasztanowcu brązowa mobilizacja,
rudoszare ludziki z zapałem startują
na front.

Odfrunął liść, pierwszy, drugi i trzeci
tańczą w szelestach parki i ulice,
dojrzewamy.

W pośpiechu ...

&

W pośpiechu bezmyślnie dzielimy życie
na dni, miesiące, lata
i deklaracje .

Jak w piosence. a potok płynie w dal ,
rozdziera serca, myśli i wątrobę,
przemijamy.

Niby dorośli, a zawsze dzieci,
jedna burza więcej, jeden grom mniej,
przetrwamy.

Odporni na własne słabości i ekscesy,
idziemy pokornie jedno za drugim,
na szafot.


I gdzie ta liryka ?

[niezapominajka]

Może w chwili?
Takiej dla siebie?
Tylko dla siebie/

Przeczytałam z przyjemności i wrócę jeszcze kilka razy.

[cortessa]

Przeczytałam uważnie i trudno mi się odnieść... Rozumiem, że jest to cykl składający się z większych cząstek...

[Michael]

ZaHexe'owałaś barwny Obraz krzykiem i liryką. Bardzo treściwie i logicznie.


Pozdrowienia.

[Hexe]

Niezapominajko
Cortessa
Pięknie dziękuję

Napisałam tak na żarty.
Czasem jak się wkurzę, to mam w głowie burzę.

Pozdrawiam

[Hexe]

Michael - dziękuję i pozdrawiam .

[Hexe]

Madzia dziękuję, wiedziałam, że ktoś ................

[lilo]

Ode mnie brawo!

[Tomasz Kowalczyk]

Czasem jak się wkurzę, to mam w głowie burzę.

Tylko pozazdrościć takiego "nerwa"!

[Liliana]

Czasem jak się wkurzę, to mam w głowie burzę.

Podobają mi się skutki tej burzy, Hexe!

[Wiesława Ptaszyk]

Przeczytałam kolejny raz, w wierszu dużo się dzieje, tyle emocji...oj nie raz chciałoby się dać im ujście, wykrzyczeć...szkoda, że tak nie potrafię.

Pozdrawiam

[maybe]

Z podziwem

[Hexe]

Wszystkim komentującym serdecznie dziękuję i równie serdecznie pozdrawiam.

[księżycowa]

Dużo tutaj energii Hexe. Skomasowałaś ją w jednym miejscu nie bez przyczyny. Myślę, że to mocne, miejscami spontaniczne rzuty w których widać jak rozszczepia, rozkłada się ta energia w peelce. Pozdrawiam.