Nadzieja matka

[Vestka]

Może nazbyt łatwo się ofiarowała.
Gdy ją sobie brali, tuliła ich w piersiach.
Może się w obłokach z czasem rozbujała.
Może zapomniała się w drodze do szczęścia.

Może zbyt kusiła wygodnych i śmiałych.
Niczym szlak nieznany bywała dyskretna,
ale nie ostrzegła, że to dla wytrwałych,
więc matka nadzieja - jest teraz bezdzietna.

Może jej zabrakło miłości i wiary,
co nadnaturalny dopełnią początek,
by zgubione drogi połączyć do pary,
a drewniany domek - nazwać stałym lądem.

Ale teraz słyszy, że już nie potrzeba,
że w tej obfitości, nie ma sensu mnożyć.

Gdy bóg młody mógł już sięgnąć swego nieba
nigdy bóstw maleńkich nie zapragnie stworzyć.
15.02.2020

[perełka]

o tak, dla szczególnie wytrwałych

[cortessa]

Wiersz spójny i ciekawie poprowadzony.
Unikaj rymów czasownikowych: "ofiarowała - rozbujała" i "mnożyć - stworzyć".
W drugiej strofie rymy przymiotnikowe.
Staraj się rymować niedokładnie, delikatnie, np. "piersiach - szczęścia" czy "potrzeba - nieba".
Na "Ogrodzie Ciszy" znajdziesz sporo mistrzów rymowania.

[Vestka]

Magdo, perełko dzięki za dobre słówko

Cortesso - dzięki również za dobre słówko i słuszną uwagę :) gdy człowiek spieszy się by coś wyrazić...tak właśnie się dzieje, a pośpiech w poezji - niewskazany ! Na razie wybaczam sobie ten brak perfekcji- ćwiczenie czyni mistrza... Pozdrawiam cieplutko

[cortessa]

Wierzę w Ciebie, bo czytałam kilka pięknych utworów rymowanych Twojego autorstwa.

[Michael]

Kolejny Twój wiersz, którego czytanie jest tożsame z przyjemnością.
Prawdziwy, z pomysłem i słuszną pointą.


Pozdrowienia.

[Leon Gutner]

Leo z kolejną przyjemnością czytania .

Z ukłonami L.G.

[maybe]

Vestko, wybacz sobie rymy gramatyczne, bo treść wynagradza niedoskonałości Treść jest najważniejsza (przynajmniej dla mnie), a resztę można dopracować i wiem, że nie będziesz miała z tym problemów

[Vestka]

Michaelu, to zaszczyt Cię ugościć :) dzięki serdeczne

Leo - :)))

maybe - serdeczne dzięki, za docenienie przekazu :)

[Dorota Chołody]

Przeczytałam z przyjemnością
Pozdrawiam.

_

[Małgorzata]

Pięknie, melodyjnie, ale może warto rozważyć rezygnację z inwersji w ostatniej strofie

Gdy młody bóg już mógł sięgnąć swego nieba
Pozdrawiam :)

[Vestka]

Doroto - dziękuję za poczytanie

Małkorzato - Dziękuję również za odwiedziny zgadzam się z Tobą co do końcówki. Poszłam na kompromis rytmiczny... nie wiem czy jest aż tak konieczny...może jeszcze się znajdzie jakieś lepsze rozwiązanie :) Pozdrawiam