siostry moje

[samsarra]

co rano wstajecie ubrać dzieci do przedszkola
nie kończąc rozpuszczalnej kawy prządki moje
ukochane tak dokładnie nawleczony każdy dzień
ciał waszych jędrność wytraca żelazko co gładzi
załom na mankiecie bruzdę po młodości piąstkę
chowaną w dłoni powszedniej może nawet nie wartej
wiersza

siostry moje mądre i dobre co nigdy słowa fałszywego
na świadectwo tłuczonych naczyń cichych orgazmów
krótkich zamyśleń na czerwonym świetle wyblakłych
planów na najbliższy weekend czas poniechać słów
na pokuszenie obrazów gdy ciało wplata się w sen
siostry moje we mnie płyńcie może to zbyt wiele
na wiersz

[Tomasz Kowalczyk]

Dobry wiersz, zbyt dobry, aby pozostawić go bez interpunkcji.

Pozdrawiam

[samsarra]

Dziękuję, Tomaszu.
interpunkcja mnie przerasta

[cortessa]

To bardzo dobry utwór, dziwnym się więc wydaje, że pozostaje niemal niezauważony.

[Vestka]

Cortesso, faktycznie przegapiony jakoś...
Z zadumaniem i ciekawością przeczytałam.

Choć przy tym zapisie faktycznie interpunkcja by pomogła. :)

[samsarra]

Dziękuję cortessa.
Dziękuję Vestka. Udaje mi się to czytać na paru wdechach.

[Tomasz Kowalczyk]

Mimo wszystko zachęcam do zgłębienia zasad interpunkcyjnych. Wiersze zyskują wtedy dodatkowy blask.

[samsarra]

Sugestia przyjęta. Dziękuję, Tomaszu.

[maybe]

interpunkcja mnie przerasta

Mnie też ;) Ale czasem wiersz o nią prosi.
Ten jest niezwykły

[lilo]

Samsaro, to jest dobry wiersz, z mocnym przekazem i warto dopracować, bo z taką wersyfikacją, bez interpunkcji, czyta się na jednym wydechu, momentami gubiąc sens przekazu. Jeśli decydujesz się na brak interpunkcji w wierszu, to musisz zaznaczyć pauzowanie odpowiednim frazowaniem, jeśli chcesz taką wersyfikację zostawić, to zastosuj interpunkcję.

,,Siostry moje

co rano wstajecie ubrać dzieci do przedszkola,
nie kończąc rozpuszczalnej kawy. Porządki moje
ukochane, tak dokładnie nawleczony każdy dzień.
Ciał waszych jędrność wytraca żelazko, co gładzi
załom na mankiecie, bruzdę po młodości, piąstkę
chowaną w dłoni powszedniej, może nawet nie wartej
wiersza.

Siostry moje mądre i dobre, co nigdy słowa fałszywego
na świadectwo tłuczonych naczyń, cichych orgazmów,
krótkich zamyśleń na czerwonym świetle, wyblakłych
planów na najbliższy weekend, czas poniechać słów
na pokuszenie obrazów, gdy ciało wplata się w sen.
Siostry moje we mnie płyńcie, może to zbyt wiele
na wiersz.''


i wersja bez interpunkcji, ale z odpowiednim frazowaniem:

,,siostry moje

co rano wstajecie ubrać dzieci do przedszkola
nie kończąc rozpuszczalnej kawy
porządki moje ukochane
tak dokładnie nawleczony każdy dzień

ciał waszych jędrność wytraca żelazko
co gładzi załom na mankiecie
bruzdę po młodości
piąstkę chowaną w dłoni powszedniej
może nawet nie wartej
wiersza

siostry moje mądre i dobre
co nigdy słowa fałszywego
na świadectwo tłuczonych naczyń
cichych orgazmów
krótkich zamyśleń na czerwonym świetle
wyblakłych planów na najbliższy weekend
czas poniechać słów
na pokuszenie obrazów gdy ciało wplata się w sen

siostry moje we mnie płyńcie
może to zbyt wiele
na wiersz''

Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Powracam do Twojego utworu po przeczytaniu świetnych interpretacji Lilo.

[samsarra]

Bardzo dziękuję, maybe.

I Tobie, lilo, za twórczą pracę nad tym tekstem. Pochlebia mi, że poświęciłaś mu czas i energię. Jestem szczerze wdzięczna.
Jednocześnie proszę o wybaczenie, gdyż pozostawię go takim jakim jest - niedoskonałym. Mam nadzieję, że nie zostanie to odebrane jako brak szacunku dla komentujących czy też przejaw pychy.

[Krystyna Morawska]

Chcesz zostawić cząstkę siebie i tylko siebie. Szanuję takie decyzje. Pozdrawiam i dziękuję za piękny wiersz.

[Michael]

Samsarro - to, o czym napisałaś, to wcale nie zbyt wiele na wiersz.
Zatrzymałaś i zamyśliłaś, a przecież o to właśnie chodzi.


Pozdrowienia.

[Vesper]

Niesamowity tekst, samsarro
Zastanawiam się tylko, czy to Twoje prawdziwe siostry, czy piszesz o kobietach w ogóle?

Pozdrawiam ciepło.