Objawienie

[Krystyna Morawska]

Czekałem na właściwy moment,
by powiedzieć coś, co bywa
poza zasięgiem języka.

Jeżeli nie włożę palca mego
w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki
mojej do boku Jego, nie uwierzę.

Więc tak wygląda twoje zaufanie.

Przypomina pustą skorupę bez światła,
bez początku dnia. Ukryj twarz,
masz niezdrowe rumieńce. Pamiętaj,
że mogę ubrać tajemnicę w słowa
o wyrazistych konturach.

Byłem i jestem.

W milczeniu spoglądamy na obraz.
Podajesz rękę i zmniejsza się przepaść
między nami. Razem na tej samej scenie

- mniejsze planety wypadły z torów.

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny wiersz, cóż więcej pisać...

Pozdrawiam

[maybe]

Przepięknie

[lilo]

Wewnętrzny spokój, pogodzenie się z tym, co nieuniknione, spojrzenie w tym samym kierunku daje pewność przynależności, wtedy wszystko staje się oczywiste, jest tylko nasz wszechświat, ,,mniejsze planety wypadły z torów.''

[Krystyna Morawska]

Tomku - dziękuję
maybe - miło mi
lilo - dziękuję za zatrzymanie się

[Liliana]

Bardzo sugestywny obraz, wilgo, z wykorzystaniem słów niewiernego Tomasza. Czy nawiązałaś w wierszu do obrazu Caravaggia?

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Nie zawodzisz Wilgo. Zatrzymujesz Leona przy wersach.

Z uznaniem L.G.

[Krystyna Morawska]

Liliano. Inspiracją był obraz Rembrandta.
Pozdrawiam serdecznie.

Leonie - piękna jest nasza pamięć. Dobrze jest zachować coś dla siebie, dla innych.

[Liliana]

Inspiracją był obraz Rembrandta.

Dzięki za objaśnienie.

[Vesper]

Brakuje mi słów wobec doskonałości Twoich tekstów, wilgo...

Taka bywa nasza wiara:

Przypomina pustą skorupę bez światła

W swych zagubieniach i lękach zapominamy, że On jest zawsze. Stoi przy nas, niezależnie od wszystkiego...

Bardzo piękny i mądry wiersz

[Hanna L.]

Świetny wiersz
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Vesper,
po przejściu lawiny, zapada cisza. Z wierszami też tak bywa. Dziękuję.

Dziękuję, Haniu

[cortessa]

Wiersz pełen zamyślenia, poezji... Takie utwory chcę czytać!

[Mariusz]

Czytam i czytam. Piękny wiersz.

[Krystyna Morawska]

cortesso - w miarę upływu lat odkrywam coraz to nowe skrawki życia, na które nie znam odpowiedzi.

Mariuszu - dziękuję.