Uśpsienie

[Plejada]

Ktoś przejechał psa.
Pozostała kępa sierści,
z której uciekło żywe
ciepło, łaszące się do nóg.

Na asfalcie krwawe smugi;
to kolejne auta roznoszą cząstki
w cztery strony świata.

Nic ważnego - mówisz zamykając okno,
ktoś przejechał psa.
Nawet nie poczuł.

[Liliana]

Poruszający wiersz, Plejado. I wiele mówiący tytuł.
Jest tyle osób nieczułych na los zwierząt.

[maybe]

Są ludzie, którzy nie widzą, są tacy, którzy widzą lecz nie czują i są tacy, którzy widzą i czują. To tak zamiast komentarza :)

[księżycowa]

Piękny, emocjonalny wiersz Plejado.
Jednak jest coś nad czym bym się zastanowiła; mianowicie kępa.

Ktoś przejechał psa.
Pozostała kępa sierści,
z której uciekło żywe
ciepło, łaszące się do nóg

Nie brzmi to w kontekście sierści, raczej kojarzy ze skupiskiem drzew, zieleni. Może zatem strzęp? A jeśli już, to użyłabym zdrobnienia.
No i szósty wers bez zaimka. Poza tym naprawdę wzruszająco. Pozdrawiam.

[Vestka]

Smuteczek :( To chyba jeden z głównych powodów, dla których nie lubię aut.

[Vesper]

Kolejny raz czytam Twój tekst i zamieram. Doskonale opisałaś i sytuację, i reakcję większości, niestety, ludzi. Traktujemy zwierzęta jak istoty znacznie się od nas różniące, niższe. A to absolutna nieprawda! Jak my odczuwają ból, strach, tęsknotę, radość... Pod względem emocjonalnym jesteśmy tacy sami. I po wielokroć przekonywałam się, ile mądrości, ciepła i wrażliwości mają w sobie nasi Bracia Mniejsi. Los wielu z nich jest okrutny, pełen bólu, braku miłości... Nie tak powinno być.
Co dzień giną pod kołami samochodów, a sprawcy nie czują żalu, wyrzutów sumienia. Dla mnie to niepojęte.
Ileż razy zdarza się, że potrącony pies, kot, czy inne stworzenie - żyją jeszcze. Lecz umierają w mękach, bo nie udzielamy im pomocy...

Wierzę, że cokolwiek czynimy, powraca do nas. Więc jeśli jesteśmy obojętni, kiedyś doświadczymy obojętności...

[Tomasz Kowalczyk]

Bardzo mnie ujął Twój wiersz...
Myślę, że można poważnie zastanowić się nad sugestiami Księżycowej.

Pozdrawiam

[Plejada]

Piękny, emocjonalny wiersz Plejado.
Jednak jest coś nad czym bym się zastanowiła; mianowicie kępa.

Ktoś przejechał psa.
Pozostała kępa sierści,
z której uciekło żywe
ciepło, łaszące się do nóg

Nie brzmi to w kontekście sierści, raczej kojarzy ze skupiskiem drzew, zieleni. Może zatem strzęp? A jeśli już, to użyłabym zdrobnienia.
No i szósty wers bez zaimka. Poza tym naprawdę wzruszająco. Pozdrawiam.

Miałam strzęp ale nie bardzo mi to pasowało. Jeszcze się zastanowię, to świeży wiersz. Szosty wers poprawię. Dziękuję.

Magda, Liliana, maybe, Vestka, Vesper, Tomasz Kowalczyk - dziękuję za komentarze. I za serce dla wszystkich istot.

[Mariola Kruszewska]

Dużym atutem Twojego wiersza jest ładunek emocjonalny skryty między słowami pozbawionymi uśmiercającego patosu i łzawości, dlatego nie można przejść obok niego obojętnie. Tym tekstem kupisz każdego psiarza i nie tylko.

Zajrzyj tu, może znasz: viewtopic.php?t=20361&highlight=ogonem

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Leo przystanął bo psiaki lubi.

Z uszanowaniem L.G.

[cortessa]

Piękny, poruszający utwór!
Popieram zamianę "kępy" na "strzępy".

[Vestka]

Nawet nie poczuł

Genialna jest ta dwuznaczna końcówka... :)

[lilo]

Bez łzawości, bez niepotrzebnego przerysowania- poruszasz wierszem, prostotą słów z ogromem ładunku emocjonalnego między wersami, w przestrzeni pozostawionej dla czytelnika...