Jewgienij Piurnonsensowicz w czasie zarazy - cz.XXII

[Liliana]

Przysiadł w altance Jewgienij,
w kącikach oczu lśni łezka.
Choć wino przed nim się mieni

złocistą barwą jesieni,
w sercu tęsknota tkwi wielka.
Smutkiem się okrył Jewgienij.

Już nie ma Miszy na ziemi,
w innym wymiarze zamieszkał.
Więc chociaż wino się mieni

i prosi, by je docenić,
choć nęci każda kropelka,
nie da się skusić Jewgienij.

Wkrótce w maseczce* z jarzębin
przybiegła Bela - poetka,
spojrzała - wino się mieni.

W jesiennej grze światłocieni
pokusa była zbyt wielka
i nim się spostrzegł Jewgienij
wino przestało się mienić.


* w oryginale było - w koralach


Ta villanella powstała dużo wcześniej i była nawiązaniem do villanelli Miszy - Michała Witolda Gajdy.
Myślę, że pasuje do tego cyklu (i pory roku) i dlatego ją przypominam jako część XXII. Villę Miszy zamieszczam poniżej:


Piurnonsensowicz Jewgienij
patrzy, jak w jego pucharze
wino jesienią się mieni.

Tak pięknie teraz na ziemi
- myśli i płynie wśród marzeń
Piurnonsensowicz Jewgienij

- Gdy ptaki w dojrzałej zieleni
malują dziwne witraże,
a wino ma barwę jesieni.

Więc w taki czas się wyleni,
gdy nikt mu nic robić nie każe,
Piurnonsensowicz Jewgienij.

Potrafi on trunek docenić
i wrzesień, co idzie z nim w parze,
bo wino jak jesień się mieni.

Znużony, w koronie z promieni,
zasnął pod dębu ołtarzem,
Piurnonsensowicz Jewgienij
po winie o barwie jesieni.

[Wiesława Ptaszyk]

Piękny poetycki dialog jak najbardziej wpisuje się w cały cykl.

[Grain]

Wymiękam na hasło villanella.

Ostatni wers czytam
że wino nic tutaj nie zmieni

[Liliana]

Piękny poetycki dialog jak najbardziej wpisuje się w cały cykl.

To bardzo się cieszę, Wiesiu.
Dziękuję i pozdrawiam

Wymiękam na hasło villanella.

No coś Ty, jakoś wymiękanie mi do Ciebie nie pasuje.

Ostatni wers czytam
że wino nic tutaj nie zmieni

Nie zmieni, bo Belladonna je wyżłopała.

Dzięki, że zajrzałeś

[lilo]

Niezmiennie pełna podziwu dla lekkości pióra

[maybe]

Świetnie się wpasowałaś w klimat. Dzięki za obie villanelle

[Liliana]

Nutka melancholii w Twojej części rozrzewnia

Dziękuję, Magdo.

Niezmiennie pełna podziwu dla lekkości pióra

Dziękuję, lilo. Cieszą Twoje słowa

Świetnie się wpasowałaś w klimat.

Miło mi, maybe.

Dzięki za obie villanelle

Pomyślałam, że takie zestawienie będzie interesujące dla czytelnika.



Serdeczności dla Pań

[Leon Gutner]

Z przyjemnością jak zawsze.

Z ukłonami L.G.

[Dorota Chołody]

Myślę, że pasuje do tego cyklu (i pory roku)

Bardzo pasuje

Pozdrawiam

_

[Liliana]

Z przyjemnością jak zawsze.

Jak zawsze z przyjemnością czytam Twój komentarz, Leo.

Liliana napisał/a:
Myślę, że pasuje do tego cyklu (i pory roku)

Bardzo pasuje

Dziękuję za potwierdzenie, Dorotko

[Hanna L.]

Pięknie Liliano i troszkę smutno zrobiło się z powodu Miszy.
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Pięknie , a jesienne wino z resztek lata to jest coś

[Liliana]

Pięknie Liliano i troszkę smutno zrobiło się z powodu Miszy.

Smutno, Hanno, Misza mógł jeszcze tyle napisać, i nie tylko wierszy, pisał i prozę.

Pięknie , a jesienne wino z resztek lata to jest coś

Żenia wie, co dobre, wilgo.


Serdecznie Panie pozdrawiam

[ćma]

Piękna jesienna villanella. Piękne wspomnienie.

[Liliana]

Pięknie dziękuję, ćmo.