...Naszego Powszedniego Lęku

[Mithril]

cel uświęca środki wszystkich ostrych krawędzi
jak niedomknięta klatka nad przepaścią
lub szkło

jest szum pewnej dozy strachu
na barkach przyspieszonego snu
podpartego martwym oddechem
wystających głazów

bywa cel na utrzymanie powierzchni życia
kolejnymi przystankami wysłużonej pracy
tam i z powrotem

gdzie stoi dom za długich celów
skondensowaną koniecznością wychowania
jak szum pewnej dozy strachu
przed nikłą szansą utrzymania słów

z modlitwą zakrojonego chleba

[Hekate]

.

Hej,
smutne i jakaś bez nadzieja wypływa z tych słów

jakoś wydaje mi się że ciągle robię to w życiu:

bywa cel na utrzymanie powierzchni życia
kolejnymi przystankami wysłużonej pracy
tam i z powrotem

ustawiamy swoje cele wciąż daleko, tak aby nigdy ich nie skonfrontować

przed nikłą szansą utrzymania słów

i na własne życzenie lęk jest dla nas chlebem powszednim

-tak sobie pospacerowałam po Twoim rysunku, splątanym jak bluszcz...


ukłony

[Mariola Kruszewska]

Nie wiem, czemu służą powtórzenia (trzy razy słowo cel, dwukrotnie ten sam wers). Wiersz podziałał na mnie jako na matkę.

[Irena]

Doskonale rozumiem, co czuje peel w kieracie takich samych dni...


[quote=""Mithril""]bywa cel na utrzymanie powierzchni życia
kolejnymi przystankami wysłużonej pracy
tam i z powrotem [/quote]


ale ten wers jest jakimś wytyczonym celem, ..a taki zawsze warto mieć

[quote=""Mithril""] dom za długich celów
skondensowaną koniecznością wychowania
jak szum pewnej dozy strachu [/quote]

...i niech "zakrojonego chleba" zawsze starcza, ku weselszym porom życia...

A powatarzający się " szum pewnej dozy strachu" jest jak liana oplatająca życie peela..


Serdecznie.....Ir