***jedynym grzechem...

[Colett]

Nie widziałam Cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
Trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,
Lecz widać można żyć bez powietrza.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska



jedynym grzechem z niedomówień
spleciona kula tkwiąca w gardle
choć w listach czule jak najczulej
bo gdyby inna żeby ładniej

jedyną męką zapomniane
po przemilczenia tamte słowa
gdy w pamięć wryte że nie kłamie
bo na kompromis wciąż gotowa

jedną radością niewyraźny
choć wyczuwany w głosie uśmiech
i granic brak dla wyobraźni
gdy stop łzom w biegu na poduszkę

do siedmiu życzeń jedna droga
lecz do spełnienia jednak siedem
by się zachłysnąć i pozostać
cząstką powietrza twoim tlenem