Niepokój o Przyjaciela
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Moje imię dziś Niepokój
serca dzwon dziś wyłączony
milczy ciągle Twój telefon
nawet rozum przerażony
lęk odbiera mi nadzieję
strach zatruwa całą duszę
ja bez Ciebie nie istnieję
chyba zaraz się uduszę...
:łzak:
serca dzwon dziś wyłączony
milczy ciągle Twój telefon
nawet rozum przerażony
lęk odbiera mi nadzieję
strach zatruwa całą duszę
ja bez Ciebie nie istnieję
chyba zaraz się uduszę...
:łzak:
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Ania, łącznie zmieniany 1 raz.
" Wiersz powstaje od ucisku w gardle, tęsknoty za domem lub za miłością "
Robert Frost
Robert Frost
napewno widze tu szczerość emocji co jest podstawą trwałości i siły poezji..widać tu twoją moc przeżyć..pisz, pisz,pisz z czasem zrozumiesz jak ubrać emocje w metafory coraz to lepsze...jestem z toba całym sercem..czujesz mechanikę pisania, sugestywnośc emocji w wierszu jest wyraźna...pisz więc pisz pisz pisz..powodzenia <img> <img>
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Anonymous, łącznie zmieniany 1 raz.
dziękuję Tobi, wlałeś mi serduszko nadzieję, będe pilnie się uczyła :ukłon:
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Ania, łącznie zmieniany 1 raz.
" Wiersz powstaje od ucisku w gardle, tęsknoty za domem lub za miłością "
Robert Frost
Robert Frost