*** (z dala od zgiełku miasta)

[Hanna Dikta]

z dala od zgiełku miasta
neonów i twarzy
smakuję przemijanie

tropię ślady dłoni
w naskórkach poręczy
rozcinam okiennice
do minionych światów

przebija powietrze
skrzypcowa muzyka
Giewont niknie w mroku

tańcem liści nad góralską mogiłą
jakoś łatwiej uwierzyć
że śmierć nie jest naprawdę

[Pier Dułka]

moim zdaniem druga zbędna z tym rozcinaniem okiennic... ostrym.. zbyt ostrych dla reszty klimatu
reszta wyśmienita!

[Irena]

Podobaja mi się naskórki poręczy tropiące ślady dłoni...bardzo !
[quote=""Hanna Dikta""]tańcem liści nad góralską mogiłą
jakoś łatwiej uwierzyć
że śmierć nie jest naprawdę[/quote]
A tu się zamyśliłam....czy nie jest naprawdę ?...ile w tym naszej pracy, naszej woli........


Serdecznie...Ir

[Pier Dułka]

eno to nie naskórki tropią ślady dłoni...<img> na naskórkach:P

[skaranie boskie]

[quote=""Hanna Dikta""]tańcem liści nad góralską mogiłą
jakoś łatwiej uwierzyć
że śmierć nie jest naprawdę[/quote]

I tu się, w modę, zgadzam!
I dlatego każę się spalić!

Żadnych mogił! I żadnych pieprzonych wzruszeń....



Zaje...fajne wierszydło!
Pozdrawiam Haneczko! :kwiat:

[Tomasz Kowalczyk]

Za sugestią Pier Dułki próbowałem ominąć drugą strofę. Nie udało mi się. Smakuję całość...

Pozdrawiam

Tomek

[Jolanta Kowalczyk]

Uwielbiam grę kontrastów zarówno w malarstwie jak i w poezji. Zaczyna się nostalgicznie, by nagle jak za zdecydowanym ruchem brzytwy rozciąć okiennice od minionych czasów i przebić powietrze skrzypcową muzyką. Ostatnia zwrotka znów wprowadza czytelnika w łagodniejszy klimat.
Podoba mi się druga zwrotka, szczególnie:
[quote=""Hanna Dikta""]w naskórkach poręczy [/quote]

Pozdrawiam

Jola

[Anonymous]

smakuję przemijanie

zdecydowanie bez tego! można odczuć smakowanie przemijania z samej treści, nie trzeba tego powtarzać, bo robi się tautologicznie.

[Hanna Dikta]

Bardzo Wam dziękuję za czas, jaki poświęciliście mojemu tekścikowi. To taka staroć sprzed kilku miesięcym, tylko troszkę przerobiona. Nie mam ostatnio weny. Pier Dułko, dzięki za uwagę nt drugiej strofy. Ireno, tak ostatnia zwrotka budzi kontrowersje, wszystko zależy od światopoglądu. Skaranie, rozbawiłeś mnie, dzięki. :) Tomku, cieszę się, że wiersz smakuje Ci w całości. Jolu, dziękuję za tę kwestię o kontrastach, a ten wers, który przytoczyłaś, wymyśliłam chwilę przed publikacją, nie ma to jak natchnienie. :) Animo, pewnie masz rację, za dużo dopowiedziałam, tylko pytanie, jak to zastąpić... Pozdrawiam Was serdecznie! :)

[Mithril]

"z dala od zgiełku miasta
neonów i twarzy
smakuję przenikanie
do minionych światów

przebijam powietrze
skrzypcową refleksją
Giewont niknie w mroku

tańcu liści

nad góralską mogiłą
jakoś łatwiej uwierzyć
że śmierć nie jest prawdziwa"




I proszę o łagodny wymiar kary................albo nie molestowanie komentujących.................ja, ja, ja tylkkko chchciałem pppomóc...

[Hanna Dikta]

Mithril, ciekawa propozycja. Dziękuję, ze Ci się chciało pogłówkować nad moim wierszem. Na pewno rozważę propozycję z tańcem. POzdrawiam :)

[Abi]

lubię takie wysokie klimaty <img>

z podniesionym ciśnieniem
jak to w górach zazwyczaj bywa <img> - Abi

[Anonymous]

bliska mi poetyka Haniu
nie muszę się zastanawiać , po prostu wchłaniam Twoją duszę
której część tu zostawiłaś
sprostałaś , moim zdaniem , bardzo trudnemu zadaniu
<img>

ps.

tropię ślady dłoni
w naskórkach poręczy
rozcinam okiennice
do minionych światów

przebija powietrze
skrzypcowa muzyka
Giewont niknie w mroku

gdyby trochę mniej czasowników <img>

[Panterka]

mnie też zatrzymał i pozwolił zobaczyć to wszystko co Ci w duszy zagrało ... <img>

[Hanna Dikta]

Abi, cieszę się. :) Pawle, dziękuję za pochwałę i cenną uwagę. Będę się przyglądać moim wierszom także pod względem składniowym. Panterko, dziękuję. Pozdrawiam Was :)