kaligrafia

[karampuk]

kaligrafia


linie zbiegają się i rozbiegają
jak mrówki albo wijące strużyny
kaskady. raz po raz zahaczałam
stopą o pozostawiony
kamyk

każdy z nich kładłam pod język
aż do chwili kiedy
stawał się zbyt ciepły – wtedy na dłoń

wypluwałam jako otoczak

jak trudne są dróżki kaligrafii
może wiedzieć ten który połyka
kamienne mury
może wiedzieć ten

który uczy mnie kreślić piaski

[skaranie boskie]

No!
Tym razem zaskoczyłaś.
In plus!

Chyba trafiło...:-)

[karampuk]

tylko wtedy, kiedy rozdział jest konieczny, a zrobienie znaczenia wymaga złąmania frazy poprzedniej i wydłużenia nastepnej.

pozdrawiam :)

[Pier Dułka]

nic nie jest konieczne w poezji:P no może poza ortokrafią..
świetny prze pani świetny i nawet nie zauważyłem tej kropki:)

[Maria Nowak]

Ja do teraz kropki żadnej nie widzę-może mi się okularek zamazała?
Nareszcie zaskoczyłaś mnie czymś-dobrze napisanym wierszem...
Z Twoich jakie do tej pory czytałam-najlepszy. Oby tak dalej.
pzdr.

[Irena]

...w trzecim wersie jest samotna kropka.........
Abstrahując od interpunkcji, ten wiersz mnie zatrzymał [quote=""karampuk""]jak trudne są dróżki kaligrafii
może wiedzieć ten który połyka
kamienne mury
może wiedzieć ten

który uczy mnie kreślić piaski[/quote]

...ten fragment zapamiętam.

Serdecznie...Ir

[Hanna Dikta]

Przyznaję, że mam kłopot z interpretacją, ale jest w tym wierszu coś, co mnie przyciąga. :) Pozdrawiam :)

[karampuk]

ahaha Mario, dziękuję :)
nie sądzę, by tak dalej, bo to stary wiersz ;)

Ireno - cieszę się :)

Hanno- to dobrze, nie ma to jak haczyki ;)

Pozdrawiam dizękuję :)

[Tomasz Kowalczyk]

Za takie wiersze trzeba dziękować, co niniejszym czynię.

Pozdrawiam

Tomek

[Jolanta Kowalczyk]

[quote=""karampuk""]każdy z nich kładłam pod język
aż do chwili kiedy
stawał się zbyt ciepły – wtedy na dłoń[/quote]
Słowa - kamyki, które trzeba wymówić, nadać sens i włożyć uczucia, wygładzić ostre kanty z nieporozumień (otoczak), by położyć na dłoń, która wykaligrafuje je.

jak trudne są dróżki kaligrafii
może wiedzieć ten który połyka
kamienne mury
może wiedzieć ten


który uczy mnie kreślić piaski

Słowa - mur. Trzeba wiele wysiłku włożyć, aby je zaakceptować, skruszyć, by powstał piasek - atrament do kaligrafii zwanej dialogiem.

Wiersz z najwyższej półki.

Pozdrawiam

Jola

[Mithril]

"linie zbiegają się i rozbiegają
jak mrówki albo wijące strużyny
kaskady. raz po raz zahaczałam
stopą o pozostawiony
kamyk

każdy z nich kładłam pod język
aż do chwili kiedy
stawał się zbyt ciepły – wtedy na dłoń

wypluwałam jako otoczak

jak trudne są dróżki kaligrafii
może wiedzieć ten który połyka
kamienne mury
może wiedzieć ten

który uczy mnie kreślić piaski"


A wiesz – przepłynąłem przez ową iconę jak na żaglach Safony z Lesbos na Kretę (dobrze, że na Lesbos a nie na Krecie spijała z wielbiącymi poezję nimfami, bo gdybyż to Kreta była, to jakbyśmy je teraz zwali?)………….do zaznaczonego fragmentu, gdzie rypłem o monitor……………nie wiedząc cóż zaszło - dalej z nosem w chmurach dobijałem następnej przystani………..chłonąc każdy wers i słowo każde, co spijało się we mnie chwilą pozostania………………jest wiersz - (może by to zmienić? No bez tego myślnika – no przenieść może – no w dwuwers przerobić czy jak?)……………Bardzo Serdecznie Pozdrawiam!

[karampuk]

Tomku, oj nie należy wierszy rozpieszczać, ponieważ rozleniwia to autora :) niemniej miło :)
dziękuję za dotknięcie :)

Jolu - dziękuję za czytanie, ładnie zobaczyć, jak ktoś go rozumie :) supeł :)

Mithrilu (jesteś że tym samym metalem elfów z PP moze?) Nic już mu nie zrobię. jest doś ugruntowany w moim zamyśle i świadomości oraz w czasie i jego weryfikacyjnej po-mocy. dziękuję za uważne spojrzenie :)

Bardzo dziękuję Państwu i pozdrawiam serdecznie :))

[Mithril]

Jam Ci to...

[karampuk]

:)

[Maria Nowak]

...w trzecim wersie jest samotna kropka.........
Abstrahując od interpunkcji, ten wiersz mnie zatrzymał

-no toż to właśnie rzekłam, że zatrzymał..
Dziękuję Ireno za podpowiedź-chyba naprawdę okularek się zamazał, skoro nie dostrzegłam jej tam <img>
pzdr