Cyrk. Na użytek własny

[Irena]

powiedz kiedy skończy się ten dzień

zachodem uczuć
wytrenowanych bez słowa sprzeciwu
zagonionych karnie do narożnika

drobne warknięcia
u dzikiej zwierzyny usłyszysz

wściekła ręka
pazurami orze powietrze

na sponiewieraną duszę
nie ma obdukcji lekarskiej

uśmiechaj się
niech widzą że masz zęby
w pokornej
łzami wypolerowanej twarzy

[Hanna Dikta]

Jest coś w Twojej poezji, Ireno, co mnie urzeka. Może prawda uczuć? Czytać czyjeś wiersze, to jak wejść do duszy, odkrywać nowe światy. Fascynujące. A tutaj największe wrażenie zrobiła ostatnia strofa. Pozdrawiam serdecznie :)

[Anonymous]

[quote=""Irena""]uśmiechaj się
niech widzą że masz zęby [/quote]

przestałam się uśmiechać, zaczęłam warczeć

dziekuję Ci Ireno

[Irena]

[quote=""Hanna Dikta""]Jest coś w Twojej poezji, Ireno, co mnie urzeka. Może prawda uczuć? Czytać czyjeś wiersze, to jak wejść do duszy, odkrywać nowe światy. Fascynujące. A tutaj największe wrażenie zrobiła ostatnia strofa.[/quote]

Hanno, bo po prawdzie w każdym utworze zostawiamy kawałeczek siebie, choć piszemy z reguły nie o sobie. Mam coś takiego, że czasem bolą mnie oczy od patrzenia na to co otacza...nie wspomnę o sercu, gdy nie mogę pomóc.

Dziękuję....za czytanie i komentarz


Serdecznie......Ir

[size=99px][ Dodano: 2008-11-28, 12:44 ][/size]
O O, Sahara...Ty wiesz,że od takiego uśmiechania się na rozkaz mogą boleć nie tylko szczęki ....oj, mogą...


Serdecznie.....Ir

[Anonymous]

[quote=""Irena""]O O, Sahara...Ty wiesz,że od takiego uśmiechania się na rozkaz mogą boleć nie tylko szczęki ....oj, mogą... [/quote]

wiem, czasami nawet już boleć nie może...

[Irena]

Żeby napisać, trzeba przeżyć, a potem...
trzeba przeżyć, żeby napisać...

....bardzo mi sie to podoba. To Twoje????

[Anonymous]

kochana Irenko, nie chwaląc się, jam to ułożyła - tak jakoś, przez życie idąc...

[Maria Nowak]

drobne warknięcia
u dzikiej zwierzyny usłyszysz

-na początku są ostrzegawcze, potem coraz bardziej bolesne..

na sponiewieraną duszę
nie ma obdukcji lekarskiej

-a szkoda, czasem bywa tak poraniona, że właściwie powinna już nie żyć...

Pozdrawiam. <img>

[Irena]

Tak , Mario...kiedy już przechodzi w ciągłe warczenie...to człowiek obojętnieje.

Rany duszy są niewidoczne, ale goją się dłużej...albo wcale...


Serdecznie.....Ir