Fonetyka poetycka - eufonologia

Słowo o literaturze

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Jan Stanisław Kiczor
Administrator
Posty: 15130
Rejestracja: wt 27 sty, 2009
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Post autor: Jan Stanisław Kiczor »

eufonologia dział poetyki zajmujący się budową fonetyczną literackich utworów artystycznych.

Etym. - gr. euph?nía 'dobry a. donośny głos' od eúph?nos 'dobrze brzmiący; muzykalny'; zob. eu-; -fon-; log-. W języku dość często występuje różnica między wymową wyrazu a jego pisownią. Dzieje się tak z wielu powodów. Głoski oddziałują na siebie i wywołują różne zjawiska fonetyczne, które spróbujemy prześledzić i opisać.

Zjawiska fonetyczne
upodobnienia pod względem dźwięczności wewnątrzwyrazowe ubezdźwięcznienia (utrata dźwięczności) wsteczne postępowe
udźwięcznienia (nadanie dźwięczności) wsteczne
odnosowienie (utrata nosowości)
uproszczenie grupy spółgłoskowej
utrata dźwięczności na końcu wyrazu to zjawisko nie dotyczy spółgłosek m, n, ń, r, l, ł
upodobnienia pod względem dźwięczności międzywyrazowe




wg; Słownik Wyrazów Obcojęzycznych - Wł. Kopaliński
wg: Wielki Słownik Języka Polskiego
Imperare sibi maximum imperium est

„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/