Hagiografia

Słowo o literaturze

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Jan Stanisław Kiczor
Administrator
Posty: 15130
Rejestracja: wt 27 sty, 2009
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Post autor: Jan Stanisław Kiczor »

Żywoty świętych, hagiografia (gr. hagios = święty, graphein = pisać)

? dział piśmiennictwa religijnego zapoczątkowany w starożytności (za czasów pierwszych chrześcijan, prawdopodobnie w Rzymie), który obejmuje żywoty świętych, legendy z nimi związane oraz opisy cudów. Hagiografia składa się z trzech części, opisujących:

1. życie świętego (vitae),
2. jego męczeństwo (passio),
3. cuda (miracula).

Często opis postaci świętego poprzedzony jest inwokacją do Mesjasza z prośbą o natchnienie, łaskę i oczyszczenie z grzechów. W tym początkowym fragmencie dzieła autor potwierdza swoją wiarygodność oraz zachęca czytelników do lektury swojego utworu.

Dla tego gatunku charakterystyczne jest też słownictwo wartościujące, pokazujące w jak najlepszym świetle głównego bohatera ? nie ma tu mowy o obiektywizmie. Celem hagiografii jest nakłonienie czytelnika do wzorowania się na świętym. Jedną z najsławniejszych hagiografii jest Legenda o świętym Aleksym.

W przenośni hagiografia czy dzieło hagiograficzne to także biografia lub książka, która idealizuje opisywane wydarzenia lub postacie.






wg: Wikipedii
Imperare sibi maximum imperium est

„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/