Jesienin Siergiej "Wieczór czarne brwi zmarszczył surow
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Вечер черные брови насопил...
Вечер черные брови насопил.
Чьи-то кони стоят у двора.
Не вчера ли я молодость пропил?
Разлюбил ли тебя не вчера?
Не храпи, запоздалая тройка!
Наша жизнь пронеслась без следа.
Может, завтра больничная койка
Упокоит меня навсегда.
Может, завтра совсем по-другому
Я уйду, исцеленный навек,
Слушать песни дождей и черемух,
Чем здоровый живет человек.
Позабуду я мрачные силы,
Что терзали меня, губя.
Облик ласковый! Облик милый!
Лишь одну не забуду тебя.
Пусть я буду любить другую,
Но и с нею, с любимой, с другой,
Расскажу про тебя, дорогую,
Что когда-то я звал дорогой.
Расскажу, как текла былая
Наша жизнь, что былой не была...
Голова ль ты моя удалая,
До чего ж ты меня довела?
1923
Wieczór czarne brwi zmarszczył surowo...
Wieczór czarne brwi zmarszczył surowo,
Czyjeś konie stanęły we wrotach.
Czy nie wczoraj przepiłem swą młodość?
Czy nie wczoraj przestałem cię kochać?
Przestań chrapać, trojko zapóźniona!
Szybko życie przeminęło nasze.
Może jutro mnie prycza szpitalna
Ukołysze i uśpi na zawsze.
A być może, jak zwyczajny człowiek
Pójdę dalej z duszą uleczoną,
Aby słuchać piosenki deszczowej
I czeremchy upajać się wonią.
I zapomnę o złowieszczych siłach,
Co mnie wiodły prosto ku zgubie.
O, twarzyczko! Najmilsza, jedyna!
Nie zapomnę ja nigdy o tobie.
A gdy inną w przyszłości pokocham,
To jej, ukochanej i drogiej,
Że byłaś mi kiedyś też droga,
Otwarcie i szczerze opowiem.
Powiem jej, jak mijała nam pora
Wspólnych dni, co nie przeszły bez echa...
Głowo moja, głowo szalona,
Dokąd wiedziesz biednego człowieka?
1923
Вечер черные брови насопил.
Чьи-то кони стоят у двора.
Не вчера ли я молодость пропил?
Разлюбил ли тебя не вчера?
Не храпи, запоздалая тройка!
Наша жизнь пронеслась без следа.
Может, завтра больничная койка
Упокоит меня навсегда.
Может, завтра совсем по-другому
Я уйду, исцеленный навек,
Слушать песни дождей и черемух,
Чем здоровый живет человек.
Позабуду я мрачные силы,
Что терзали меня, губя.
Облик ласковый! Облик милый!
Лишь одну не забуду тебя.
Пусть я буду любить другую,
Но и с нею, с любимой, с другой,
Расскажу про тебя, дорогую,
Что когда-то я звал дорогой.
Расскажу, как текла былая
Наша жизнь, что былой не была...
Голова ль ты моя удалая,
До чего ж ты меня довела?
1923
Wieczór czarne brwi zmarszczył surowo...
Wieczór czarne brwi zmarszczył surowo,
Czyjeś konie stanęły we wrotach.
Czy nie wczoraj przepiłem swą młodość?
Czy nie wczoraj przestałem cię kochać?
Przestań chrapać, trojko zapóźniona!
Szybko życie przeminęło nasze.
Może jutro mnie prycza szpitalna
Ukołysze i uśpi na zawsze.
A być może, jak zwyczajny człowiek
Pójdę dalej z duszą uleczoną,
Aby słuchać piosenki deszczowej
I czeremchy upajać się wonią.
I zapomnę o złowieszczych siłach,
Co mnie wiodły prosto ku zgubie.
O, twarzyczko! Najmilsza, jedyna!
Nie zapomnę ja nigdy o tobie.
A gdy inną w przyszłości pokocham,
To jej, ukochanej i drogiej,
Że byłaś mi kiedyś też droga,
Otwarcie i szczerze opowiem.
Powiem jej, jak mijała nam pora
Wspólnych dni, co nie przeszły bez echa...
Głowo moja, głowo szalona,
Dokąd wiedziesz biednego człowieka?
1923
Ostatnio zmieniony śr 01 mar, 2017 przez Liliana, łącznie zmieniany 1 raz.
wiem, że nic nie wiem, ale staram się dowiedzieć,
-
Jan Stanisław Kiczor
- Administrator
- Posty: 15130
- Rejestracja: wt 27 sty, 2009
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Muszę powtórzyć za boogie: za Siergieja :piwo:
Dla Ciebie: :kwiat: :t: :t:
Dla Ciebie: :kwiat: :t: :t:
Imperare sibi maximum imperium est
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
a dla mnie tym razem za cukierkowy- może nastrój mam bardziej bojowy- a może koni coraz mniej :t:
Miłość - to wariactwo. Lecz tylko idioci nie wariują.