Odkrywam na nowo...

[Mariola Kruszewska]

...piękno w prostocie i ciszy.



- Jesssu... Jak ja nie lubię niemieckiego... A mojej córci dałam na imię Marlena.

- znowu niemczyzna z anrtyfaszystowskim przesłaniem: Gdzie są chłopcy z tamtych lat. Czy to historia tak chichocze czy PR?

- a to dla wszystkich zachłyśniętych amerykanizmem

[Monika_S]

Miałam ostatnio też okres, gdy porwała mnie muzyka poważna, ale raczej Chopin i Beethoven. Żeby komponować takie utwory trzeba było po prostu myśleć nutami.

www.youtube.com/watch?v=6yRtWrqxtvQ

Dzięki. Bardzo lubię ten utwór, a dawno go nie słuchałam. Jest po prostu piękny. Aż coś się wewnątrz w człowieku podnosi, gdy się tego słucha. Cudo. Bardzo ładne wykonanie.

Od siebie dorzucę jeszcze Nokturn f-moll op.55 nr 1 Chopina:



Podoba mi się też Requiem for a dream Clinta Mansella z filmu o tym samym tytule w reżyserii Darrena Arronowsky'ego. Swoją drogą bardzo dobry film, działa na psychikę, ale u tego reżysera to normalne.

Utwór równie niepokojący jak cały film:

[Mariola Kruszewska]

Requiem dla snu - REWELACJA!!! Bez dwóch zdań! Ciarki, półdrgnienia, szpilki... Smyki. I ten niepokój przeszywający od stóp do ronda kapelusza. Dla mnie jeden z dziesięciu na prywatnej liście. Nobel i tyle.

[Monika_S]

Clint Mansell należy do trójki chyba najbardziej lubianych przeze mnie współczesnych kompozytorów. Pozostała dwójka to John Williams i Michał Lorenc.

Bardzo lubię Across the Stars z "Gwiezdnych wojen", w których nota bene muzyka jest genialna.



Podobała mi się także muzyka w "Awatarze" skomponowana przez Jamesa Hornera.

[Mariola Kruszewska]

i Michał Lorenc.

:oki:

[Jan Stanisław Kiczor]

A ja z Krystyną możemy słuchać Marleny - godzinami. Ona wciąż fascynuje.

[maybe]

A ja naiwna myślałam, że "Blowing in the wind" to Bob Dylan przede wszystkim :?
Requiem dla snu - brak mi słów, niesamowite przeżycie.