Międzyczas

[Ania]

Pomiędzy melancholią
świątecznych dni
a nadzieją lepszego jutra
w nowym roku
chcę Cię pożegnać

Przy blasku choinki
w drżącym płomieniu świec
wzruszeniem wspominam wspólną ciszę
w której mówić można było
tylko sercem

Ukłucie igieł jodły
przypomina ból samotności
gdy dzisiaj kończyło się bez Ciebie
a jutro odbierało nadzieję
na Twój powrót

Gładkość bombek
przypomina spokój pewności
że bez Twojego głosu
nie zacznie się żaden dzień
i bez Ciebie się nie zakończy

Siła nadziei
na nowe życie w nowym roku
pozwala wierzyć
że wreszcie nauczę się żyć
z jednym skrzydłem...

II wersja :

Pomiędzy melancholią
świątecznych dni
a nadzieją lepszego jutra
chcę Cię pożegnać

Przy blasku choinki
w drżącym płomieniu świec
wzruszeniem wspominam wspólną ciszę
w której mówić można było
tylko sercem

Ukłucie igieł jodły
przypomina ból samotności
gdy dzisiaj kończyło się bez Ciebie
a jutro odbierało nadzieję
na Twój powrót

Śpiewana wciż od wieków
ta sama kolęda
daje spokój pewności
że bez Twojego głosu
nie zacznie się żaden dzień
i bez Ciebie się nie zakończy

Siła nadziei
na nowe jutro
pozwala wierzyć
że wreszcie nauczę się żyć
z jednym skrzydłem

[Irena]

[quote=""Ania""]Pomiędzy melancholią
świątecznych dni
a nadzieją lepszego jutra
w nowym roku
chcę Cię pożegnać

Przy blasku choinki
w drżącym płomieniu świec
wzruszeniem wspominam wspólną ciszę
w której mówić można było
tylko sercem

Ukłucie igieł jodły
przypomina ból samotności
gdy dzisiaj kończyło się bez Ciebie
a jutro odbierało nadzieję
na Twój powrót

Gładkość bombek
przypomina spokój pewności
że bez Twojego głosu
nie zacznie się żaden dzień
i bez Ciebie się nie zakończy

Siła nadziei
na nowe życie w nowym roku
pozwala wierzyć
że wreszcie nauczę się żyć
z jednym skrzydłem...[/quote]

Trochę za dużo tobie, ciebie.....powtarza się też przypomina..
Zestawienie gładkość bombek ze spokojem pewnośći..też mi nie brzmi najlepiej .Poza tym podarowałabym duże litery w tekście i wielokropek na końcu.

Ostatnia zwrotka jest piękna !...bez w nowym roku ...i mogłaby żyć jako miniatura.
I tej siły i nadziei Ci życzę <img>


Serdecznie......Ir

[Ania]

Dziękuję Irenko <img>
nieco poprawiłam
tylko likwidacja wielkich liter w zaimkach jakoś mi przejść przez serce nie może <img>

[stary krab]

Patrz z humorem na własne lęki. Dobre.

I nie lękaj się swojego humoru. :prezent:

[Ania]

dziękuję stary krabie :tuli:

[Tomasz Kowalczyk]

Postaraj się przeanalizować uwagi Ireny, ponieważ w wierszu jest rzeczywiście zbyt dużo powtórzeń. Zaimki osobowe i dzierżawcze, a raczej ich nadmiar, to zmora każdego utworu poetyckiego. Trzeba tak konstruować wyrażenia, żeby je eliminować. A jeżeli mają się pojawić w wierszu, to pisane małą literą.
Często piszemy w recenzjach o oklepanych wyrażeniach, które nie wnoszą nic nowego. W tym tekście jest takich kilka: "nadzieja lepszego jutra", "Przy blasku choinki", "w drżącym płomieniu świec", "ból samotności", "Siła nadziei na nowe jutro".
Szukaj nowych zwrotów, nowych metafor...

Pozdrawiam

Tomek

[Ania]

A może całkiem to skalpelkiem (coś mam dzisiaj chirurgiczne skojarzenia <img> )
potraktować...?
Na przykład tak :

żegnam cię
melancholią
świątecznych dni

wzruszeniem
wspominam
wspólną ciszę

siła nadziei
daje wiarę
że umiem żyć
z jednym skrzydłem

[LCzerwosz]

Skalpel tnie nieodwracalnie. Histerycznie. Spoko. Pomiędzy pierwszą wersją a tą skalpelem okrojoną jest przepaść goryczy, co wynika z zawiedzionej nadziei. Gorycz, co znana jest każdemu Autorowi. A duże litery - jeśli piszesz do konkretnej osoby, ale wiersz adresujesz do publiczności, jeśli publikujesz.
Druga wersja podoba mi sie.