Po co są mosty

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 3238
Rejestracja: wt 30 wrz, 2008
Lokalizacja: Bydgoszcz

Post autor: Mariusz »

światom granice wyznacza
nić możliwości i lęku
leżą zbyt blisko by się przenikać
i za daleko słońca
które dnia nie przyniesie
nad domami niewidzących

pod krzyżem dróg
samotność szuka przyjaciół

do źródeł pragnień
zalanych przez rzeki
już wrócić nie można
uderzeniem laski


*********************************


granice wyznacza
nić możliwości i lęku
światy leżą zbyt blisko
by się przenikać
i za daleko słońca
które dnia nie przyniesie
nad domami niewidzących

pod krzyżem dróg
samotność szuka przyjaciół

do źródeł pragnień
zalanych przez rzeki
wrócić nie można
uderzeniem laski
Ostatnio zmieniony wt 13 sty, 2009 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy
Tomasz Kowalczyk

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

Temat wiersza bliski mojemu sercu...
Poniższy fragment wywołał u mnie wątpliwości:
[quote=""Mariusz""]światom granice wyznacza
nić możliwości i lęku
leżą zbyt blisko by się przenikać [/quote]
Czy w drugim wersie przydawki dopełniaczowe określają jedną "nić" czy też są dwa rodzaje nici: "nić możliwości" oraz "nić lęku", Ty zaś ze względów stylistycznych opuściłeś podkreślony rzeczownik? Pytam, ponieważ orzeczenie występujące w pierwszym wersie (3. os. l. poj.) sugeruje pierwszą możliwość, te znajdujące się w wersie trzecim wersję drugą.
[quote=""Mariusz""]pod krzyżem dróg
samotność szuka przyjaciół [/quote]
Według mnie, najładniejszy fragment wiersza.
[quote=""Mariusz""]do źródeł pragnień
zalanych przez rzeki
już wrócić nie można
uderzeniem laski[/quote]
Trzecią strofę przeczytałem bez wytłuszczonych słów.

Pozdrawiam

Tomek
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Tomasz Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 3238
Rejestracja: wt 30 wrz, 2008
Lokalizacja: Bydgoszcz

Post autor: Mariusz »

Wkleiłem drugą wersję pierwszej zwrotki, która chyba rozwieje wątpliwosci ale nie jestem pewien czy to lepiej dla wiersza...
Trzecią zwrotkę zostawiam na razie bez zmian, mam wątpliwości czy są potrzebne.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy
Awatar użytkownika
Irena
Posty: 5444
Rejestracja: pt 26 wrz, 2008
Lokalizacja: Wielkopolska

Post autor: Irena »

Mariuszu, bardzo ładny wiersz. Myślę,że teraz jest jaśniej z tymi nićmi
[quote=""Mariusz""]pod krzyżem dróg
samotność szuka przyjaciół

do źródeł pragnień
zalanych przez rzeki
już wrócić nie można [/quote]
ten fragment uważam za najlepszy....bez ostatniego wersu.

Serdecznie....Ir
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Irena, łącznie zmieniany 1 raz.
" siła pióra leży w pokorze do własnego słowa"- Mithril
Awatar użytkownika
Mariola Kruszewska
Posty: 12383
Rejestracja: czw 24 lip, 2008
Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki

Post autor: Mariola Kruszewska »

Lęk i możliwości nie przenikają się, ale nić je dzieląca to granica cieniutka i wątła, słaba.
Wiersz dobrze powiązany z tytułem, który paradoksalnie puentuje tekst.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.

Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Awatar użytkownika
Colett
Posty: 3717
Rejestracja: pt 26 wrz, 2008
Lokalizacja: Gdzieś w Małopolsce

Post autor: Colett »

nici możliwości i lęków
wyznaczają granice
światów leżących zbyt blisko
by się przenikać

samotność szuka przyjaciół
pod krzyżem dróg
daleko od słońca
które nie przyniesie
dnia niewidzących

do źródeł
zalanych przez rzeki
nie można wrócić
uderzeniem laski



oj, faktycznie środek ciężkości niełatwy do odszukania
kilka obrazów, ale każdy widzi ten swój
więc się nie rozdrobnię
bo trafiło
zwłaszcza ostatnie wersy

dziękuję Mariuszu

Colett.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Colett, łącznie zmieniany 1 raz.
Zaskocz mnie, zaintryguj, zainspiruj
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 3238
Rejestracja: wt 30 wrz, 2008
Lokalizacja: Bydgoszcz

Post autor: Mariusz »

Każdy z powyższych komentarzy to inne podejście do wiersza, a to mnie bardzo cieszy.
Rzeczywiście jest to kilka bliskich sobie obrazów, które powinny współgrać z tytułem, a interpretacja należy do czytelnika.
Dziękuję serdecznie Ireno, Mariolu, Ewo i Tomku.
Pozdrawiam :-D
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy