przez morze czerwone przechodzi się tylko raz

[Tomasz Kowalczyk]

Wiersz usunięty na prośbę Autora.

[Mithril]

To nie jest sztych do szybkiego czytania....................to nie jest sztych na powiek przestrzał.................zawiera się życiem w chwili pozostania...............i chwilą przez strofy cichutko przemierza...




nie mi osądzać jakim On spisany...................jest wiersz.............Serdecznie Pozdrawiam!

[tamara]

Kilka razy czytałam Twój wiersz, bo rację ma Mit...nie przemknie się przez niego chwilką. Bardzo głęboki, bardzo mocno zarysowany, prawie aż do bólu i ....przejmujący. Będę do niego wracała

[Mariola Kruszewska]

Poprowadziłeś wiersz w rytmie sylabotonicznym [quote=""Tomek""]niepewność jaką niesie przejście przez rubikon [/quote] - sSs Ss Ss / Ss s(S)sSs poza dwoma wersami:[quote=""Tomek""]jeszcze raz szybko spojrzeć na tamten brzeg rzeki [/quote]
[quote=""Tomek""]nie dają rozpoznać kto - (S) - akcent logiczny - w pył się zamienił [/quote]
A treść mądra, lirycznie spisana. Prawdziwy wiersz, w duchu Staffa.

[Tomasz Kowalczyk]

Wiersz ten napisałem gdzieś między Lublinem, Radomiem a Kliniką Kardiochirurgii w Aninie, gdzie mój ojciec wahał się nad Rubikonem.

Dziękuję za Wasze Słowa i pozdrawiam

Tomek

[Sosna]

Po raz kolejny "zmusiłeś" do głębszego zastanowienia się nad sensem życia, poruszyłeś struny te najwrażliwsze. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam

[megi]

Przeczytałam rano, ale jak napisał już Mith, to nie jest wiersz do szybkiego czytania - więc wróciłam, żeby przeczytać na spokojnie. Chylę czoła.

[quote=""Tomek""]po drugiej stronie słowa świat zbywa milczeniem
domysły zmykające przez spiżową bramę
nie dają rozpoznać kto w pył się zamienił
a kogo imię dzisiaj w księdze żywych stanie[/quote]może zamiast kogo: czyje

[Tomasz Kowalczyk]

[quote=""Sosna""]Po raz kolejny "zmusiłeś" do głębszego zastanowienia się nad sensem życia, poruszyłeś struny te najwrażliwsze. [/quote]
Wiersz ten pisałem bez uśmiechu, z obawą, niepewnością. Jakbym odprowadzał mojego ojca na skraj tej rzeki... Stąd może autentyczność wahania...
[quote=""megi""]Przeczytałam rano, ale jak napisał już Mith, to nie jest wiersz do szybkiego czytania - więc wróciłam, żeby przeczytać na spokojnie. Chylę czoła.

[quote=""Tomek""]po drugiej stronie słowa świat zbywa milczeniem
domysły zmykające przez spiżową bramę
nie dają rozpoznać kto w pył się zamienił
a kogo imię dzisiaj w księdze żywych stanie[/quote]może zamiast kogo: czyje[/quote]
Masz rację, megi. Zaraz poprawiam.

Dziękuję Wam i pozdrawiam

Tomek

[Anonymous]

Mówiłem Ci kiedyś że ciężko mi się czyta Twoje wiersze. Później był taki, który bardzo chwaliłem. Od tego czasu czytam i widzę ogromną metamorfozę na korzyść.
I to zarówno pod względem technicznym jak i treściowym.Lubię podumać nad wierszem. Dziękuję.

[Colett]

przeczytałam ten wiersz na głos
popłynął pieknie
jak wiele Twoich wierszy Tomku..

[Tomasz Kowalczyk]

[quote=""Nilmo""]Mówiłem Ci kiedyś że ciężko mi się czyta Twoje wiersze. Później był taki, który bardzo chwaliłem. Od tego czasu czytam i widzę ogromną metamorfozę na korzyść.
I to zarówno pod względem technicznym jak i treściowym.Lubię podumać nad wierszem. Dziękuję.[/quote]
Zacytuję twoje słowa w całości, bo się z nich bardzo cieszę. radocha
[quote=""colett""]przeczytałam ten wiersz na głos
popłynął pieknie
jak wiele Twoich wierszy Tomku..[/quote]
I Tobie, Ewo, również ukłon zasyłam.

Pozdrawiam

Tomek

[Abi]

powracasz do rymowanej i to bardzo korzystnie

kolejny przykład wiersza, który wylewa się niepewnością, obawą, domysłami...
ale to chyba standard, że dla smutku szukamy ujścia,
a radość wolimy zatrzymać

pozdrawiam
Abi

[Tomasz Kowalczyk]

Obawiam się, że już zdradziłem rymowaną, Abi... Nie wiem tylko, czy to dla dobra jej czy białej...

Pozdrawiam

Tomek

[Colett]

polemizowałabym Tomku..