Ahoj, przygodo!

[Jan Stanisław Kiczor]

Ahoj, przygodo!


Piłem dzisiaj, nad ranem (mięśnie wciąż mam miękkie),
Z poznanym kapitanem. Tak - żeglugi wielkiej.
Panie! Jakieś tankowce, czy inne machiny,
Nasłuchałem się. Rozum przekroczył swój limit

Zdolności pojmowania. Więc powiem wam szczerze,
Że dość mam na czas jakiś tych nadmorskich zwierzeń:
Stępka, burta i cumy, kapitański mostek
- W powieściach starych wilków jest to znacznie prostsze.

A tu problem z ładunkiem, armatorom pilno,
Ja pytam: gdzie przygoda - czy tak być powinno?
Gdzie czas, by w sztormie zakląć, lub z mgłami pogadać,
Zgubić strach, wyjść zwycięsko - jak w książkach Conrada?

Niestety, wiem już dzisiaj, choć nie powiem, z żalem:
Jest morze, statek, nuda. Romantyzmu - wcale.


.