skromnie

[Colett]

zwariuj dla mnie raz jeszcze
kiedy smętnie i durno
a za oknem mgła niczym śmietana

w drzwiach przywitaj mnie wierszem
powiedz idźcie precz chmurom
znany marazm ukryjmy w annałach

niech się znowu zachwycam
świerszczem co za kominem
opowiada wciąż ckliwe historie

nim omdleję wśród wyznań
w twoich dłoniach odżyję
będzie tętnić szalenie puls w skroni

inną we mnie odkrywasz
poprzez pryzmat zadziwień
chwile biegną w niepamięć choć drogie

tylko zwariuj nim spytam
chociaż na jedną chwilę
czy na deser mam być bardziej skromnie