Jak i co komentować?

[Owsianko]

Na forach o literackim charakterze, na miejscach mylnie i na wyrost nazywanych pisarskimi, znajdują się istne ugrupowiska pedagogów zajmujących zwracaniem uwagi na poprawnościowe ZAGADNIENIA TWÓRCZEGO TWORZENIA. Przy czym komentatorom tamtejszym PRZEWAŻNIE NIGDY nie idzie o treść omawianego tekstu i nie analizują, po kiego grzyba został on tak napisany, jaka jest jego wymowa, ale anonimy te skupiają się na przecinkach, literówkach, akapitach, czy ortografii.

Jak najbardziej zgoda, że ortografia jest ważna. Tak samo, jak i reszta tego rodzaju błędów. Np. jeżeli ktoś w prozie zaczyna zdanie od małej litery i czyni to wielokrotnie, to czytelnik ma prawo się wkurzyć. Ma prawo wypunktować autora pod kątem lekceważenia odbiorcy. Ale nie pod kątem DYSKWALIFIKACJI CAŁEGO UTWORU, tylko z powodu jednego z elementów.

Warto pamiętać, że komentowany tekst nie składa się jedynie z kropek, lecz pomiędzy nimi znajdują się ZDANIA WARTE PRZECZYTANIA. Lub nie: i wtedy komentator znęca się nad literówkami, bo wyłącznie one skłaniają go do zabrania głosu. Lecz jeśli treść jest warta zastanowienia, a Nick ocenia tylko ustawienie przecinków, to nie kryje się za nim komentator, ale[size=99px] literacki księgowy[/size].
PS.
w komentarzach nie chodzi o SZEROKOŚĆ i DŁUGOŚĆ, ale o CIĘŻAR [sens].
Komentarz NIE MUSI być wypracowaniem, elaboratem, refutacją, nadętą rozprawką literackiego szamana; może mieć tylko jedno zdanie, byle by to zdanie zawierało KWINTESENCJĘ.
ps.2
to tylko moje zdanie. A jakie jest Wasze?
pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Gdybyś przejrzał uważniej spis tematów na niniejszym Forum, zauważyłbyś również i ten odnoszący się do sposobu komentowania utworów. Wielu użytkowników Ogrodu Ciszy wypowiedziało się już o tym. Tam też trzeba było umieścić swój głos w dyskusji.

http://www.strefaciszy.grupy-dyskusyjne ... 20/324.htm

Uprzedzam, że nie dopuszczę do przenoszenia sporów powstałych na innym portalu na Ogród Ciszy.

[Owsianko]

SPORY NIE SĄ MOIM ZAMIAREM. JESTEM ZAAINTERESOWANY TYM, BY ICH NIE BYŁO.

POZDRAWIAM

[Mariola Kruszewska]

Chyba wszystkie swoje przemyślenia na temat komentowania zawarłam w postach, do których odsyła Tomek.
Podtrzymuję swoje zdanie - Każdy komentuje, jak mu w duszy gra i na ile pozwala intelekt, wykształcenie, takt i chęci. Trudno, niektórzy będą się zżymać na komentarze, bo nie tego sobie życzą, ale jeszcze się taki nie urodził itd. Jak wnioskuję z wpisu, pan również oczekuje od komentujących tego, co sam uważa za sedno, clou, wzorzec. Może i wśród nas znajdzie pan kogoś, kto komentuje teksty w sposób odpowiadający pańskim pojęciom wzorcowego krytyka. Ale wątpię, by ktoś zmienił sposób komentowania, nawet uznając pańskie racje, bo to sprawa bardzo indywidualna.

[Tomasz Kowalczyk]

Pozwolę sobie dodać kilka myśli, które gdzieś tam już na Forum zaistniały:
Nie da się ukryć, że komentarze pomagają użytkownikom w doskonaleniu poetyckiego warsztatu, dlatego mile widziane są wszelkie korekty Słowa.
[quote=""Owsianko""]literacki księgowy. [/quote]
Nie wiem, czy to dobra nazwa dla osoby dążącej do perfekcji. Jestem z wykształcenia filologiem i tu i ówdzie zdarza mi się poprawiać drobiazgi, w tym również interpunkcję. Jedni są wdzięczni i mówią "dziękuję", inni zaś twierdzą, że brak jednego rymu, jednego przecinka, zwichrowany wers pod względem stylistycznym niczym nie ujmują wierszowi.
Nie znam komentarza, który zdyskwalifikowałby tekst z powodu wadliwej interpunkcji. Jak chcesz, to podaj przykład, ale musiałbyś szukać na innych forach.
W komentarzach obdarzonych konstruktywną krytyką nacisk kładzie się przede wszystkim na ubranko leksykalne myśli czyli na formę. Wyłapuje się ewentualne błędy oraz dodaje własny punkt widzenia. Rzadko ingeruje się w myśl, w temat: chyba, że ktoś pisze wiersz o biedronkach i motylkach co to na zielonej łące...
[quote=""Owsianko""]Komentarz NIE MUSI być wypracowaniem, elaboratem, refutacją, nadętą rozprawką literackiego szamana; może mieć tylko jedno zdanie, byle by to zdanie zawierało KWINTESENCJĘ. [/quote]
Czy chcesz pod swoimi utworami komentarzy typu:
1. Siem podoba!
2. Siem podobuje!
3. :wielkie bravo:
4. Jeżeli tekst bardzo się podoba: :wielkie bravo: :wielkie bravo:
5. Albo: :wielkie bravo: :wielkie bravo: :wielkie bravo:
Jak pisała już Mariola, każdy z nas ma wypracowany styl pisania komentarzy, a ja osobiście cieszę się z każdego wpisu pod moimi wierszami.

Pozdrawiam

Tomek

[megi]

Nie ma przepisu na 'idealny komentarz', a nawet gdyby był to i tak nie ma pewności, czy autor komentowanego utworu za taki go uzna. Jedni lubią przeczytać kwintesencję, a inni większą wagę przywiązują do szczegółów. Tak samo z treścią i formą - jednych interesują wrażenia czytelnika po przeczytaniu, a innych strona techniczna.

Jeśli kogoś nie satysfakcjonuje sposób komentowania, zawsze może napisać, czego konkretnie oczekuje po komentarzach i czego absolutnie sobie nie życzy. Choćby w temacie, do którego podał link Tomek, po to przecież został założony.

[skaranie boskie]

Owsianko!
Ty, chłopie, nie wybrzydzaj.
Ja, skaranie Ci to mówię.
Jeszcze tory po Tobie nie wystygły jakeś tu dotarł a już szukasz dziury w...
Może najpierw popisz tu trochę ( a zacząłeś całkiem nieźle), poczytaj komentarze a potem zacznij dyskusję.
"Ogród ciszy" jest miom zdaniem jednym z najlepszych portali tego typu.
I nie piszę tego, żeby osłodzić życie sobie, bądź administracji. Jestem tu krótko i przeszedłem przez początkowy ogień ostrej krytyki. Dziś poczytuję sobie za zaszczyt pozytywne komenty po moimi wypocinami. A te "pozytywne inaczej" traktuję jak mannę z nieba! To dzięki ludziom z "Ogrodu" dziś piszę nieco inaczej (albo nie piszę wcale) i z dystansem spoglądam na swoją dotychczasową - niemłodą przecież - tzw. twórczość.
Jeśli więc zależy Ci na adoracji po prostu źle trafiłeś. Jeśli natomiast chcesz doskonalić swój warsztat - witaj w domu!
I - na zakończenie - dodam, że też całkiem niedawno byłem pewien, że najważniejszy w wierszu jest jego przekaz. Dziś powiem z całą odpowiedzialnością, że się nie myliłem. Przekaz jest najważniejszy ale nawet jeśli będzie najlepszy, zła forma może uczynić go co najmniej nijakim.


Pozdrawiam i zapraszam do dalszego pisania tudzież do komentowania utworów innych użytkowników portalu. <img>

[Owsianko]

[size=99px][ Dodano: 2009-04-25, 10:13 ][/size]
Jakie komentarze?

Pisuję na rozmaitych forach literackich i często zdarza mi się publikować ten sam tekst. A robię to nie dlatego, by zachwycać się swoim nazwiskiem i fabrykowaniem gniotów, lecz dlatego, by czytać rozmaitego kalibru komentarze i kokomenciki. Ciekawi mnie albowiem odbiór mojego gryzdania. Niekiedy zauważam brak komentarzy i to też jest swoista reakcja. Zniechęcająca, ale taki jest los sztrykującego. W każdym jednak wypadku [size=99px]głos czytelnika jest pouczający i ważny.[/size]

Z uporem tetryka nawykłego do wszystkiego logicznego stwierdzam arbitralnie, ostatecznie i po wieki wieków, że CZYTELNIK, to dla autora –grunt. Podstawa jego bytu i niebytu. Uzasadnienie jego literackiej egzystencji. Ale są czytelnicze komentarze i swawolne komenciki też są. Poważne analizy i monosylabowe powarkiwania. W zależności od forum.

Jako nałogowy socjolog – amator, bardzo lubię sobie wyciągać wnioski na ten temat i cichcem sobie stwierdzam, że ten sam tekst na jednym portalu został uznany za taki sobie, na innym natomiast oceniony został jako cacy. A znowuż na innym przeszedł bez komentarzy. Na jednym czytelnicy uważają mnie za grafomana i proponują, bym zamknął pysk, na innych namawiają mnie na opublikowanie książki. Na szczęście nie jestem bufonem i zamiast saturatora mam w głowie kapkę oleju. Tenże mózgowy olej pozwala mi na zachowanie zdrowego rozsądku.

Tak sobie miarkuję, że jakość komentarzy zależy od związanych z nimi – oczekiwań. Jeżeli wklejam tekst na forum grupujące ludzi usiłujących nauczyć się pisania, to nie powinienem wściekać się, że wytykają mi nadmiar bezzasadnych przecinków, literówek, nieużywanych słów, przeterminowanych imiesłowów i tego typu przydatków lub naddatków. Lecz jeśli wpisuję swoje bzdety na forum służącym do prezentacji procesu myślowego, świadomie narażam się na opinię ludzi piszących nie od dziś, na ocenę ludzi, którzy na literaturze zjedli zęby, niejedną książkę przeczytali, wiedzą więc, na czym polega twórczość, dlaczego niektóre teksty zasługują na merytoryczną dyskusję, a niektóre zasługują na lekceważące machnięcie ręki. Mogą zatem osądzać, czy idea zawarta w utworze jest wyrażona sensownie i klarownie, a mogą, ponieważ zamiast legitymacji w postaci wirtualnego dyplomu, zaprezentowali czytelnikom wiele swoich utworów świadczących o tym, że znają się na rzeczy, są profesjonalistami, że nie zamierzają bawić się we wnikliwe i szczególikowe rozważania o tym, czy w trzecim zdaniu opowiadania ma być wielokropek.

Ryzyko publikowania na określonym forum wiąże się zatem z określonymi konsekwencjami i nie ma powodu popadać w estetyczne konwulsje.