Metafora życia

[Julka]

Metafora życia

Świat polubił alogiczne metafory,
ciężkim krokiem ledwo człapie ku nicości.
Niedorzeczny się wydaje złudny pościg;
w słabym ciele duch do czynów już nieskory.

Trudno pojąć, gdy się gubi życia puentę,
że wartości osiągają inną cenę.
Sens przekreślił zachwycenie zbędnym mieniem
i już nie mieć ale być - jest prawie święte.

Choć jak zawsze w dzień jest jasno, a noc ciemna,
ciągle burzą tę harmonię niepokoje.
Myśli tracą sens i jasność prostych pojęć.
W tej scenerii wściekłych bodźców bywa przemarsz.

Mimo wszystko łatwo zmienić te koszmary.
Metafory zalśnią w oczach gdy zechcemy.
Czy w naturze w swoim pięknie świat jest niemy?
Nie jest czarny, ani biały, ani szary.

Nieumyślenie wciska niemoc w sferę ducha,
cud bajecznych łąk i lasów przypomina,
że to życie nie polega na godzinach,
lecz mądrości – żeby w szczęściu je przeżywać.

[megi]

Cud bajecznych łąk i lasów przypomina,
że to życie nie polega na godzinach,
lecz mądrości – żeby w szczęściu je przeżywać.

i tego się trzymajmy, mądre przesłanie. Dobrze się czytało.

Metafory zalśnią w oczach gdy zechcemy.

perełka

[maybe]

Julko, piękny wiersz :) Pozdrawiam

[Julka]

megi
Dziękuję bardzo za przychylną ocenę.
Szkoda że dzisiaj szczęście polega jednak na mieć.

maybe

bardzo się cieszę że tak widzisz mój wiersz
Serdecznie pozdrawiam

[Fred]

Też podoba mi się Twój wiersz. :)
Dostrzegam jakby nową jakość w Twoim stylu pisania.
Gdybym miał pogrymasić, to najmniej podoba mi się tytuł.

[Julka]

Dziękuję Fredzio.

Nie zmieniłam stylu, tylko się postarzałam
Zmieniłabym tytuł według Twojego widzenia, ale zamieściłam
go jeszcze w tomiku, więc raczej...

[Fred]

Zmieniłabym tytuł według Twojego widzenia, ale zamieściłam
go jeszcze w tomiku, więc raczej...

Toć się przecież nie upieram.

Nie zmieniłam stylu, tylko się postarzałam

Przygotowuję do druku pierwszy tomik mojej ksiegi imion.
Wiersze to raczej sztambuchowe, ale już myślę o drugim tomie, który miałby zawierać bardziej fredne wiersze o imionach.
Zapowiedzią tego jest wiersz Renat.
Julia nie zmiescila się w pierwszym tomie, jakoś nie mialem pomysłu.
Może w drugim fredniejszym tomie znajdzie się wiersz o starzejacej sie Julce?

[Leon Gutner]

Ładnie i sprawnie napisany wiersz który dobrze się czyta .
Gdybym miał pogrymasić to temat nieco mi nie leży - poza tym nie mam zastrzeżeń.

Z przyjemnością L.G.

[Julka]

Fredzio
no mam nadzieję że będę miała ten tomik

[Fred]

mam nadzieję że będę miała ten tomik

Jak się tylko objawi, dam znać.