Podwielokrotność

[Florian Konrad]

jesteś mi za mało - mówisz jakby tekstem
parapoetyckim, ocierającym się o muzykę
(przekręcony cytat, słowa niemal
wypowiedziane przez trupa wierszoklety
partytura pełna pogiętych nut)

e tam, nas nigdy dosyć. wie to każdy
z żałosnych religiantów gubiących się
w gąszczach prawd
(co jedna to śmieszniejsza i bardziej banalna
na przykład ta o świetle
- no wiesz, że jak zamyka się oczy
to gasną mitologie)

chciałbym się replikować
przyjść kiedyś jako tłum

założyłoby się nieco zabawny kościółek
wyznanko na granicy żartu i obsceny

potem byłaby noc, wnikanie pod skórę
ostatni z nas
ze mnie
zamknąłby cię na klucz
nigdy nie wypuścił z domu
białej kapliczki

próbowałabyś odtworzyć choć jeden takt