...zmagam się z ciężarem rachunku

[Irena]

usta przypominały cienki sznureczek
kiedy patrzyłem za odchodzącą
kochałem tak bardzo jak nigdy

krzyczałbym
a nie mogłem wypluć ciszy
oddzieliła mnie od jej oczu
i rachunku w wyciągniętej dłoni

który warknął sumą
usługi wiadomej kliniki

teraz ciąłbym słowem twarz
za swoją głupotę i egoizm

ona odwraca się i odchodzi
pusta w środku

a ja

[Latima]

ło, oto jakaś prawda, bolesna prawda.........." nie o to nam chodziło/ nie o to nam szło" ...cóż, La

[Wiesława Ptaszyk]

"krzyczałbym
a nie mogłem wypluć ciszy" - dojmujące wyznanie...tak czasem wszyscy się czujemy.
Mocny wiersz

[maybe]

ona odwraca się i odchodzi
pusta w środku

a ja

A on? Ulga lub wyrzuty sumienia i żal.
Trudny temat, ale świetnie się odnalazł w Twoim wierszu.

[megi]

Niektórych decyzji nie można cofnąć i żal nic nie pomoże. Oboje będą się zmagać z rachunkiem, który wystawia sumienie. Dobry wiersz.

[Irena]

Latimo, Wiesiu, maybe, megi - miło Was gościć.
Dziękuję

[perełka]

Trudny temat i dobre wykonanie- mam ciarki
a ciężar rachunku... dla jednych większy, gdy chodzi o rachunek sumienia, dla innych to tylko suma do zapłacenia... ech życie
pozdrawiam Irenko

[Irena]

Magdo, Perełko...zawsze rachunek krzywd jest bardzo ciężki.

Pozdrawiam serdecznie

[Pan M]

Tak też bywa. Ciekawe napisany wiersz.

[Tomasz Kowalczyk]

Tak bardzo Twój jest ten wiersz...

Pozdrawiam

[Liliana]

Każdy z nas z jakimś rachunkiem się zmaga.
Piękny wiersz, Ireno.

[Irena]

Liliano, Panie M, Tomaszu...dziękuję
Masz rację Tomku, on "taki mój"...taki mój, jak każdy człowiek na którego akurat patrzę i widzę z czym przyszło mu się zmagać.

[Zdzisław]

Dobry wiersz.
..a tresć... a treść "jaka jest, każdy widzi".
Przesłanie? Oto jest pytanie...

[Irena]

Dobry wiersz.
..a tresć... a treść "jaka jest, każdy widzi".
Przesłanie? Oto jest pytanie...

Przesłanie? Nikt nie zwalnia nas z myślenia i z konsekwencji decyzji, jakie pochopnie podejmujemy.


Serdeczności posyłam..............................................Ir