na później

[Ewa Kłobuch]

w razie potrzeby
chwytamy za noże albo wiersze
reszta jest historią która nie powinna się zdarzyć
dopowiedzeniem do końca powietrza i światła

dlaczego cisza
gdzie owacje po finalnym akcie
obiecywana apokalipsa po której stworzą od nowa
ślepe uliczki zatrzymujące nas w miejscu i czasie

nawet gdybyśmy szukali winnych
nie znajdziemy nikogo prócz własnych cieni na drodze
plamy oleju
w której każde zobaczy co zechce
może nawet uwierzy w rzucanie nałogów klątw
winę i karę tuż po niej

pozorny bezruch

bo para wypuszczana z ust
układa się w kolejną warstwę chmur nad miastem
jeszcze chwila i przestaniemy się mieścić
w swoich ciałach kanonach
a wtedy skrócą nas o myśli

zbyt ulotne by zdążyć je zapisać

[Pan M]

Trzecia strofa jest według mnie najbardziej przejmująca. Zacny twór.
Pozdrawiam.

[perełka]

Ewo miejscami jakbym czytała swoje myśli

[firletka.]

Myśli nieuczesane*:)

[Tomasz Kowalczyk]

Bardzo dobry, pełen obrazów, wiersz.
A dlaczego drugi wers skursywiony?

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Przeczytałam z uwagą kilka razy, za każdym z większym podziwem

[Ewa Kłobuch]

Panie M, perełko, Wiesławo - bardzo mi miło. Dziękuję:)

firletko - fryzjer na wczasach, a szczotkę pies zeżarł.
Bywa. Dziękuję:)

Tomku - drugi wers skursywiony, bo to fragment komentarza
zamieszczonego pod jednym z moich wierszy na innym forum.
Dziękuję za chwilę z wierszem.

Pozdrawiam:)

[neuroleptyk]

świetny wiersz, jeszcze nieraz do niego wrócę

[megi]

Bardzo mi się podoba.

[Ewa Kłobuch]

neuroleptyku, megi, Magdo - dziękuję:)

[Tomasz Kowalczyk]

Trudno ten wers nazwać cytatem, ponieważ nie jest to znana wypowiedź czy fragment dzieła literackiego. Osobiście darowałbym sobie zaznaczenie, iż jest to przytoczenie komentarza. Obawa przed plagiatem musi mieć swoje granice - nie dajmy się zwariować!

[Ewa Kłobuch]

Dmucham na zimne, Tomku.

[Hanna L.]

Pisz, tak pisz Ewo więcej.
z pozdrowieniem

[Ewa Kłobuch]

Bardzo dziękuję, Hanno:)

[Dorota Chołody]

Ewo, wiersz, który zatrzymuje na dłużej

_