kanka

[Wiesława Ptaszyk]

kiedy chce mi się bardzo pić
wracam do blaszanej bańki
ze zbożową kawą

znajduję cień
pod rozłożystą olchą
i kilkoma łykami gaszę pragnienie

tu nie ma drugiego dna

[firletka.]

Bardzo lubię twoje wiersze
zzwykła kanka, a tyle ciepłych wspomnień...

[Zdzisław]

Obudziły się we mnie wspomnienia... :)

[Latima]

a Ty skąd znasz słowo " kanka"? Superowe! I naprawdę - nie ma drugiego dna aaaaaaaa , La

[megi]

Twoja kanka ma zdolność przenoszenia w miejscu i czasie.

[mysia]

Nieco wspomnień i stąd się nakłada Tamtej wierzby już nie ma gdzie kankę się nosiło ale to miejsce ciągle jest i widuje je w realu Metaforycznie: nie byłby tego taki pewien

[Ewa Kłobuch]

Lubię to Twoje "cofanie się w czasie".
Ożywiasz przeszłość.

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny wiersz... A ja pamiętam bańkę z ciepłym jeszcze mlekiem...

Pozdrawiam

[Ewa Kłobuch]

I ten zapach, Tomku. Takie rzeczy pamięta się do końca:)

[Hanna L.]

Moja kanka choć już nieużywana też mi wiele przypomina.
z pozdrowieniem

[Dorota Chołody]

Wiesiu, przywołałaś tym wierszem obrazy z przeszłości..., chociaż mnie kanka kojarzy się ze zbieraniem jagód
Pozdrawiam serdecznie

_

[maybe]

kilkoma łykami gaszę pragnienie

I wracasz do siebie :) Bardzo mi się podoba Twój sposób, Wiesiu

[Wiesława Ptaszyk]

Firletko - bardzo mnie to cieszy

Zdzisław - fajnie, że mała kanka przywołała wspomnienia, oby dobre

Latima - słowo "kanka" znam od zawsze, i przyznaję się, że dopiero po Twoim pytaniu uświadomiłam sobie, że jest gwarowe -poznańskie. Co do drugiego dna...jakby dobrze zajrzeć

[Wiesława Ptaszyk]

Megi - trochę tak, mam jeszcze kilka takich przedmiotów, z którymi wędruję w czasie i przestrzeni

Mysia - wszystko się zmienia, podejrzewam, że i nasze wspomnienia

Ewo - miło mi, że wydają ci się "żywe", te moje migawki z przeszłości

[Wiesława Ptaszyk]

Tomku - dziękuję ciepłe mleko prosto od krowy, a jakże... smakowało najlepiej, i ten zapach łąki - niezapomniany

Haniu, Dorotko - w kance przenosiło się najróżniejsze płyny, ale i jagody w nią się zbierało, naczynie wielofunkcyjne można rzec

Basiu - kawę w kance zabierało się na łąkę w porze sianokosów, wyśmienicie gasiła pragnienie...czasem niewiele potrzeba

Dziękuję wszystkim za czytanie, za wspomnienia, za miłe słowa Pozdrawiam serdecznie