przewiosenny

[Pier Dułka]

tyle wybuchło i zgasło już wiosen
a ciągle w trawie pytają mnie świerszcze
ile jeszcze pod żebrami uniosę
miłości pierwszej

tyle już wierszy wyrwało mi serce
a wciąż poezji uczę się na pamięć
bo pod żebrami ma szczególne miejsce
pierwsze kochanie

tylu już ludzi przeszło mimochodem
że trudno kogoś przyłożyć do rany
a ja od dziecka aż po siwą brodę
w nich zakochany

coś jest w człowieku dziwnego na wiosnę
że się w poezji doszukuje streszczeń
a ja to wszystko odmieniam beztrosko
w miłości pierwsze

[Leon Gutner]

Dziś już chyba tylko pisanie może być beztroskie . Poza tym wszystko jest już raczej - bezstresowe . Przynajmniej tak się to nazywa .
Tymczasem niedziela przynosi kolejny wiersz który Leona zatrzymał i zamyślił .
Wiosna jest co roku i nikt nie mówi że jest oklepana i nudna . Wiersze o wiośnie też są co roku .
I dobrze .

Z uszanowaniem L.G.

[megi]

tylu już ludzi przeszło mimochodem

że trudno kogoś przyłożyć do rany

perełka

[niezapominajka]

Pięknie