tak chciałoby się białowierszyć, a tu noc

[lilo]

wiedźmo, gdy odczulasz
nienazwane wersy, spływają

po szybie jak wilcze lęki,
zaklęcia na wieczność, na wiatr.

znów czarnowierszysz,

wtedy słowa trzepoczą prawie
wyraźnie, w powietrzu
przechodząc w cichogłosy,

w inne wierzenia. zataczaj

świetliste kręgi i płoń
wiedźmo, płoń, dopóki

nie poleci kamień.

[Hanna L.]

Bardzo udane te Twoje ,,wiedźmowe''wiersze.
z pozdrowieniem

[Pan M]

Lubię zagłębiać się w twoje czarnowierszenie bez względu na porę. Zacny wiersz.
Pozdrawiam. :)

[J-23]

warto było przeczytać.

pozdr

[otawa]

wiedźmo, gdy odczulasz
nienazwane wersy, spływają

po szybie jak wilcze lęki,


Bardzo lirycznie i obrazowo, świetny fragment.

[niezapominajka]

"płoń
wiedźmo, płoń, dopóki

nie poleci kamień." - poruszające

[lilo]

Hanno - dziękuję

Panie M - cieszę się niezmiernie

Magdo - to miłe

J-23 - cieszę się, że tak uważasz

otawo - miło mi gościć Cię pod moim wierszem dziękuję

niezapominajko - dziękuję

[perełka]

O, super, dawno mnie nie było, ale ten trafia w moją wyobraźnię niezwykle mocno - od pierwszego wersu po statni , gratki

[lilo]

Perełko - jakże miło czytać takie słowa

[Tomasz Kowalczyk]

Ciekawy wiersz. Przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrawiam

[maybe]

Lubię Twoje magiczne wiersze :)

[Wiesława Ptaszyk]

Ciekawie podążać Twoimi tajemniczymi ścieżkami

[Liliana]

Przyciągnął mnie tytuł i nie zawiodłam się, jest ciekawie.

[Ewa Kłobuch]

Chwaliłam gdzie indziej, ale pochwalę i tutaj.
Bardzo dobry. Bardzo.

[Mariola Kruszewska]

Chwytliwy tytuł, zachęca do otwarcia. Treść pozostaje dla mnie niejasna.