Szumiały jodły na Łysicy

[Liliana]

A gdy pogasną moje świece,
odejdzie w diabły nędzna dusza;
głowę obrócę na Łysicę
i gały będę wybałuszał.

Jan Stanisław Kiczor


Wybałuszałam i ja swoje,
jadąc korzeni naszych szlakiem,
po płotach pięły się powoje,
w polu mak toczył spór z bławatkiem.

Na Łysej Górze, na Łysicy
szumiały jodły tak żałośnie
i ogłaszały okolicy,
żeś, Drogi Janie, od nas odszedł,

że to za wcześnie, że bez sensu...
Dobrze, że choć zostały słowa.
Żal. Ale taki los poetów,
których ktoś z góry umiłował.

[J-23]

Ja na razie dorzucę Nohavice dla Jana ( myslę że się nie obrazi) , a jak kiedyś może nauczę się pisać to spróbuję coś osobistego.

pozdrawiam

[Pan M]

Miniaturka inspirowana wierszem Jana. Bardzo ładnie

[Liliana]

Ja na razie dorzucę Nohavice dla Jana ( myslę że się nie obrazi)

Na pewno się nie obrazi.

Bardzo ładnie

Dziękuję.

[perełka]

Liluś uśmiechnął się Jan( tam z góry;-) do Twojego wiersza, ak i ja się usmiecham

[niezapominajka]

[Hexe]

Pięknie Lilianko i wielki żal po stracie.
Kiedyś byłam na Łysicy, na zawsze zostanie w moich oczach jej urok.

[Fred]

Piękne epitafium.

[Boogie]

A ja czytałem z wywieszonym ozorem, jak kłapouchy ogądający zachód słońca. Serdeczności

[maybe]

Ładne wspomnienie, Lili.

[Leon Gutner]

Nooo znakomity pomysł doskonale zapisany. Brawo Li . Jan byłby z ciebie dumny jako ja jestem

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Liluś uśmiechnął się Jan( tam z góry;-) do Twojego wiersza, ak i ja się usmiecham

Mam nadzieje, Gosiu, że się uśmiechnął.
Twój uśmiech powitałam z radością.

[Liliana]

Kiedyś byłam na Łysicy, na zawsze zostanie w moich oczach jej urok.

Też noszę ją w sercu, bo to i moje korzenie.
Dzięki za miłe słowa, Hexe.

[Liliana]

Piękne epitafium.

Dzięki serdeczne, Fred.

[Liliana]

A ja czytałem z wywieszonym ozorem, jak kłapouchy ogądający zachód słońca.

Aż tak, Boogie? To się cieszę.