kamienie

[Monikam]

nigdy nie starczyło mi odwagi
by rozgryźć gorzkie ziarnko
wolności
więc po latach
po drabinie wspomnień wchodzą same diabły

przed surowy sąd zamkniętych powiek
wloką ostre odłamki
pamięci
nie dbają
o tumany pyłu z dawno zasypanych ścieżek

w ramach resocjalizacji
kąpią w mętnym jeziorze przebaczenia
otulają szarym swetrem żalu
o słodcy niewolnicy prawdy

wciąż zimni brudni

[Hexe]

Moni dużo form dopełniaczowych co w rezultacie psuje tekst.

Pozdrawiam

[Monikam]

Hexe, dziękuję bardzo za opinię, pomyślę i postaram się poprawić tekst

[Mariola Kruszewska]

mętnym jeziorze przebaczenia
szarym swetrem żalu
słodcy niewolnicy prawdy

a wcześniej ostre odłamki pamięci i co tam jeszcze sama znajdziesz, gdy się przyjrzysz - ten sam schemat, na który zwróciła uwagę Hexe: przymiotnik+rzeczownik+rzeczownik w dopełniaczu. Metafory same w sobie nie najgorsze, niektóre bardzo dobre. Podoba mi się to,co piszesz, poza wzmiankowaną uwagą.

[Monikam]

Mariolu, dziękuję pięknie za czytanie i za rady . Poszłam za radą Hexe i staram się rozpisać te fragmenty tak, by nie było aż takiego nagromadzenia wyżej wymienionych. Mozolnie, ale jakoś idzie :)

[Tomasz Kowalczyk]

Wszystko już napisały Panie Przedmówczynie - zwróć uwagę na stylistykę pod kątem różnorodności form, a wiersz przemówi.

Pozdrawiam