To tak, jakby tysiąc czarnych kotów przebiegło ci drogę

[Hanna L.]

Zawsze w jakimś kącie
siedzi mrok.
Nie pomagają szklane ściany
ani otwieranie okien na oścież,
by słońce ogrzało sny.

Płyniemy od zmierzchu do wyspy
i tak w kółko,
jakby na ziemi nie było świtów.

Masz swoją teorię. Może sklejenie potłuczonych luster
odsłoni przystań.

[niezapominajka]

Dobrze byłoby, gdyby teorie pomagały przegonić mrok...

[Boogie]

Też kiedyś widziałem tylko mrok, później otworzyłem oczy:), a koty przynoszą wyłącznie szczęście. A piątek to zawsze:), nie tylko trzynastego:). Poważniejąc nieco - klimat wiersza wciąga, każdy z nas miewa takie klimaty. Serdeczności ślemy B&B

[Hanna L.]

Niezapominajko
Gdyby... Dzięki za kilka słów.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Osobiście nie przyjmuję do wiadomości teorii pecha ale czasami zachowuję się, jakbym odczyniała.
Dzięki, jasne, mroczne klimaty nachodzą.
Pozdrawiam

[Boogie]

Haniu L. - mam podobnie - absolutnie nie wierzę w teorię pecha.... ale odpukuję, tudzież pluję przez lewe ramię:). Na wszelki ... serdeczności B&B

[Hanna L.]

Boogie
Zgubiłam Twój nick w pierwszym komentarzu. Sorry, sorry, sorry.
Serdecznie Cię pozdrawiam

[Boogie]

Haniu L. - co tam nick:) gdy ( nie ) dzieli piątek równo;) niezmiennie serdeczności od B&B

[J-23]

Nie pomagają szklane ściany

ani otwieranie okien na oścież,

by słońce ogrzało sny.

Smuga cienia?

Pozdrawiam

[Hanna L.]

Magdo
Można ale to niewykonalne.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

J-23
Smuga cienia?
Pozdrawiam

[megi]

Trzeba przeczekać ten megapech.
Udany wiersz.

[Hanna L.]

Megi
Pięknie dziękuję.
Pozdrawiam

[Liliana]

Nic dodać, nic ująć, pięknie.

[cortessa]

Nie trzeba zwalać winy na koty. Najpierw zaczynamy od siebie...
Ładny wiersz.