Cokoły

[Zdzisław]

Tak ostatnio słucham wiadomości o tym, co i gdzie stawia się "nowego" w Polsce... i przypomniałem sobie mój wiersz sprzed dwóch lat. Jak się okazuje, ciągle aktualny...

Stały na polskiej ziemi Franciszki,
Bismarcki i Mikołaje.
Spadły z cokołów jak stare fiszki.

Potem Dziadka plemię
zaludniło nowymi figurami
ojczystą, piękną ziemię.

O drugiej światówce nie wspomnę.
Wiadomo. Nawet Kopernik,
jaką miał wtedy tablicę, przypomnę.

W kolejności na Dżugaszwilego modłę
pomniki były w modzie.
Człek człeka pytał „Do kogo się modlę?”.

Wczoraj nowe figury dali potomnym,
wyrastały jak grzyby po deszczu.
- Jezus! Karol! - echo niosło ogromne.

Fałszywe pomniki dziś znowu chcą stawiać,
historię zmieniając, dmuchają w swe dudy.
Sądzą, że minione tak łatwo poprawiać?

Historii koło się toczy.
Raz jednych, a raz drugich
na cokół pomnika wtoczy.

Cokół to miejsce zwodnicze.
Miną lata i nowe
figury upadłe policzę.

[Tomasz Kowalczyk]

"Refleksje polityczne" bez polotu, skojarzenia idące po linii najmniejszego oporu nie mogą zainteresować. Sugeruję poczytanie "politycznych" wierszy Grzegorza Szafoni ("ogrodowy" nick: Pierd Dułka).

Pozdrawiam

[Zdzisław]

"Refleksje polityczne" bez polotu, skojarzenia idące po linii najmniejszego oporu nie mogą zainteresować. Sugeruję poczytanie "politycznych" wierszy Grzegorza Szafoni ("ogrodowy" nick: Pierd Dułka).

Pozdrawiam

Twoje zdanie przeczytałem, Tomaszu. Zaznaczaj jednak, że to Twoje, a nie uogólniaj. Dlaczego ? Gdyż wtedy jest prawdą - to Twoje zdanie. Dlaczego? Gdyż wielu innych twierdzi przeciwnie i to jest ich zdanie, tak samo prawdziwe jako osobiste opinie.
Pisz więc "... nie mogą MNIE zainteresować" i wtedy to będzie prawda.
Pzdr.

[Tomasz Kowalczyk]

Zaznaczaj jednak, że to Twoje, a nie uogólniaj.

Słabi poeci bronią w ten sposób swoich kiepskich wierszy.
A Twój wiersz jest po prostu słaby. Radziłbym spojrzeć krytycznie na swoje umiejętności, a nie pławić się w dobrym nastroju.

Gdyż wielu innych twierdzi przeciwnie

Przykro mi, ale zdania przeciwne prezentowane są przez osoby nieznające się na temacie.

Pisz więc "... nie mogą MNIE zainteresować" i wtedy to będzie prawda.

To niemożliwe. Nawet dobrze napisane wiersze mogą mnie nie zainteresować.
Prawda jest więc taka, że Twój wiersz jest słaby.

[Zdzisław]

Zdzisław napisał/a:
Gdyż wielu innych twierdzi przeciwnie

Przykro mi, ale zdania przeciwne prezentowane są przez osoby nieznające się na temacie.

A mnie nie przykro. Nie wiesz, kim są te osoby. Ja wiem. W tym jedna od dziesiątków lat siedząca "w temacie poezji",
Pozostanę więc przy swoim zdaniu. Ty możesz przy swoim. Jednak, radzę, nie mów za miliony.

[Tomasz Kowalczyk]

Wyobraź sobie matematyka, który mówi: "Moim zdaniem dwa razy dwa to cztery. Ale to tylko moja opinia. Inni matematycy mogą sądzić inaczej, szanuję ich osądy"...
Podobnie z poezją... Łatwo wskazać zły wiersz, jeżeli ktoś zna poetycką tabliczkę mnożenia. I nie chodzi tu o styl, ale o jakość poezji. Bo można np. nie lubić stylu p. Szymborskiej, ale szanować tę poetkę za jakość jej utworów.
Kiedy widzę, że ktoś jest tak bezkrytyczny wobec własnego pisania, zawsze jest mi na początku przykro. Ale potem tylko śmieszno...

[Irena]

Jednak, radzę, nie mów za miliony.

A takie stwierdzenie bardzo nie na miejscu. Brzmi jak groźba, że za chwilę przyjdą ci "znawcy" i się a adwersarzem rozprawią.

Spotykam Ciebie na różnych portalach "literackich" / bo ja też mogę powiedzieć o sobie, że " siedzę w poezji od dawna"/ po prostu czytam, nie publikuję, bo mnie przerażenie ogarnia kiedy widzę poklepywankę w plecki "jakie to cudne, jakie trafne, jakie udane".
Więcej pokory Zdzisławie i............dobrego dnia.

[Oremus]

Właśnie, że minione bardzo łatwo poprawiać. Większości nie chce się po prostu sprawdzać, jak naprawdę było.

[Zdzisław]

A takie stwierdzenie bardzo nie na miejscu. Brzmi jak groźba, że za chwilę przyjdą ci "znawcy" i się a adwersarzem rozprawią.

Gdzie widzisz jakąś groźbę? Zawsze wypowiadam się za siebie, nigdy za innych. Tego samego oczekuję od komentatorów.
Pozdrawiam.

[Zdzisław]

Właśnie, że minione bardzo łatwo poprawiać. Większości nie chce się po prostu sprawdzać, jak naprawdę było.

To też prawda, Oremusie. Smutna, ale prawda. Jednak na przestrzeni dłuższego czasu fałszywe wielkości upadają. Nie zawsze, ale w większości. Cóż, real nie jest ideal.

[cortessa]

Przeczytałam Twój wiersz i dyskusję, jaka się pod nim rozwinęła. Jako osoba profesjonalnie zajmująca się interpretacją tekstów literackich muszę podzielić opinię Tomka. Twój utwór jest niedojrzały i napisany w sposób chaotyczny - jak gdyby nie chciało Ci się dłużej posiedzieć nad dopracowaniem fraz. Wygląda na to, że pisząc, nie miałeś wizji wiersza, jego obrazu, tylko wpisywałeś zwroty i wyrażenia, jakie akurat wpadły Ci do głowy. Raz próbowałeś dość nieszczęśliwie użyć gry słów. Nie wspomnę o źle dobranych rymach.
Powinieneś zastanowić się nad krytycznymi uwagami. Spójrz też na umiejętności tych, którzy chwalą Twoją twórczość (przejrzałam ją niedawno). Jeżeli nadal będziesz prezentować dotychczasowy sposób postrzegania własnej poezji, po prostu zginiesz lub będziesz siedział w kotle z osobami o podobnej wiedzy. Jeżeli chcesz się rozwijać, bądź krytyczny. Akurat na "Ogrodzie Ciszy" możesz liczyć na prawdę, nie na uszczypliwości.

[Fred]

Wiersz jest słaby i niedopracowany. To niestety prawda.

[Mariola Kruszewska]

Temat nieodkrywczy. Już Lec pisał (krócej i dosadniej): Burząc pomniki, oszczędzajcie cokoły. Zawsze mogą się przydać. Forma nieporadna.

[lilo]

Zdzisławie, odniosę się tylko do formy. Trzeba wiersz dopracować, nie ma w nim melodii, rytmu, skoro zdecydowałeś się na wiersz rymowany, to zadbaj o odpowiednią ilość sylab w wersach, bo u Ciebie jest po prostu jeden wielki bałagan i źle się to czyta. Przemyśl i dopracuj

[spirytysta]

Trafiły do mnie dwie ostatnie strofy, reszta to takie odkrywanie Ameryki po Kolumbie.
Co do dyskusji - wg mnie to burza w szklance wody, lepiej skupić się na merytorycznych uwagach, ja np. chętnie takie poczytam, żeby się czegoś nauczyć, natomiast niczego mnie nie nauczyło samo ględzenie, że ktoś się zna na poezji.