żebyś miała w nim schronienie

[neuroleptyk]

z całej magi tych kamyków które mieścisz w drobnej dłoni
chcę zbudować mur olbrzymi co przed złem cię będzie bronić
żebyś miała w nim schronienie
przed złem świata i cierpieniem
żebyś miała w nim schronienie

z urodzaju polnych kwiatów zaplątanych w bujne włosy
skomponować rajski ogród dla stóp twoich drobnych bosych
żebyś miała w nim schronienie
przed złem świata i cierpieniem
żebyś miała w nim schronienie

wszystkie włókna z naszych swetrów dziergać dzielnie w jedną całość
by odzienie co otula twoje ciało z nich powstało
żebyś miała w nim schronienie
przed złem świata i cierpieniem
żebyś miała w nim schronienie

i te wszystkie nas męczące tuż przed spaniem czarne myśli
ubrać chciałbym w ciepłe barwy żebyś spokój mogła wyśnić
żebyś miała w nim schronienie
przed złem świata i cierpieniem
żebyś miała w nim schronienie

żebyś czuła się bezpiecznie kiedy wokół tyle lęków
by wzrastało w tobie wielkie niezmącone strachem piękno
by poranek był światłością wieczór magią tajemnicą
życie domem pełnych śmiechu gdzie koszmary wiecznie milczą
żebyś miała w nim schronienie
przed złem świata i cierpieniem
żebyś miała w nim
schronienie

[Leon Gutner]

Bardzo podoba mi się forma .
Wszystko idzie w kierunku jakieś piosenki do zaśpiewania i takoż mi się trochę to śpiewało czytając .
Ale bardzo lubię takie pisanie a temat dobrałeś też w mojej bajce .

Z przyjemnością L.G.